آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۲

چکیده

یکی از مسائل بحث برانگیز در حوزه قرآن پژوهی، امکان وجود معانی متعدد در تفسیر یک واژه و نیز حجیت و کیفیت اعتبار شرعی این وجوه معنایی است. در طول قرن های گذشته، اندیشمندان اسلامی در صدد پاسخ به این سؤال بر آمده اند که آیا خداوند از واژگان و عبارات قرآن کریم فقط یک معنا و مفهوم را قصد کرده یا معانی متعددی را از آنها اراده نموده است. اهمیت این مسأله به جهت تأثیر زیاد این مبنا در بررسی معانی قرآنی و کشف مراد الهی از آن است. پژوهش حاضر با روش تحلیلی و توصیفی به بررسی آرای آیت الله جوادی آملی درباره چندمعنایی قرآن پرداخته و جایگاه این مبنا را در کنش تفسیری ایشان بررسی کرده است. نتیجه از آن حکایت دارد که در تفسیر تسنیم، اصل امکان استعمال لفظ در بیش از یک معنا پذیرفته شده و این مبنا در تفسیر مشترکات لفظی، مَجازات، کنایات و بواطن آیات قرآن کریم به کار رفته است.

Analysis of the views of Ayatollah Javadi Amoli Regarding the possibility and occurrence of polysemy in the Qur'an

One of the serious issues in the field of Quranic research is the study of the possibility of multiple meanings in the interpretation of a word and also the religious validity of these semantic aspects. Over the past centuries, Islamic scholars have sought to answer the question of whether God intended only one meaning or several meanings from the words and sentences of the Holy Qur'an. The importance of this issue is due to the great effect of this basis in studying the meanings of the Qur'an. In the present study, using analytical and descriptive methods and relying on the views of Allameh Javadi Amoli in Tasnim's interpretation, we have dealt with various ambiguous dimensions and examined the place of this interpretive basis in his interpretive action and how to discover divine intentions. By accepting the principle of the possibility of using the word in more than one meaning, he has dealt with different dimensions of this issue and has included this basis in the interpretation of verbal commonalities, punishments, allusions and the contents of the verses of the Holy Quran.

تبلیغات