نقد و تحلیل رهیافت های تفسیری فریقین ذیل آیه 190 سوره اعراف (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تعیین مرجع ضمیر در فراز «جَعَلا لَهُ شُرَکاءَ فِیما آتاهُما» از آیه 190 سوره اعراف، چالشی در میان مفسران فریقین پدید آورده است: بازگشت ضمیر فعل « جَعَلا» به حضرت آدم و حوا چگونه با عصمت حضرت آدم سازگاری خواهد داشت؟ متون روایی پرشمار ذیل آیه نشان از دیرینگی چالش در سده های نخست اسلامی دارد. مفسران فریقین رهیافت های گوناگونی در تبیین این آیه برگزیده اند. نظریه هایی همچون شرک آدم و حوا، شرک اجداد قریش، شرک نوع انسان ها در میان رهیافت های تفسیری فریقین دیده می شود. نوشتار حاضر با روش کتابخانه ای به گردآوری رهیافت ها پرداخته و پس از نقد و تحلیل رهیافت های تفسیری بر اساس روش تحلیلی توصیفی، نظریه شرک نسل آدم و حوا را به عنوان رهیافت منتخب برگزیده است. با استناد به آیات مشابه و روایات تفسیری و نیز دلایل عقلی، قرآنی و روایی عصمت آدم علیه السلام، به نظر می رسد آیه در صدد بیان داستان فرزندآوری حضرت آدم و حوا است اما در فراز «جَعَلا لَهُ شُرَکاءَ» به عاقبت اولاد مشرک این دو اشاره شده است.Critics and analysis of exegesis approaches of the two sects following the 190th verse of Surah e A'raf Ezzatoallah Molaeiniya
Choosing pronoun reference in part of the 190th verse of surah e A'raf “They ascribe partners to Him concerning that which He has given them” causes challenges among interpreters of both sects: referring pronoun of the verb "جعلا" to Adam and Eve how will compatible with infallibility of Adam(PBUH). Many narrative texts are showing these challenges tracking back to Islamic first centuries. Both sects' interpreters chose different approaches for explanation of this verse. Theories like Polytheism of Adam and Eve (PBUH), Polytheism of Quraysh ancestors, Polytheism of human kind are seen among exegesis approaches of both sects. This article by critics and analysis of exegesis approaches has chosen the theory of Polytheism of Adam and Eve (PBUH) as selected approach . According to similar verses and interpretive narrations and rational reasons, Quranic and narrative of infallibility of Adam (PBUH), it seems that the verse is seeking to explain the story of childbearing of Adam and Eve, but in the part of “جعلا له شرکاء" pointed to end of Polytheist children of these two
تبلیغات
