گونه شناسی روایات ابان بن تغلب در جوامع روایی اهل تسنن تا سده پنجم هجری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مواجهه عمومی محدثان اهل تسنن با ابان بن تغلِب، به عنوان راوی شیعه مذهبی که دارای جایگاه علمی ویژه ای بوده و در زمینه های مختلفی چون فقه، تفسیر، قرائت و... تبحر داشته، عموماً از سنخ قبول روایات بوده است. در این مطالعه پس از گردآوری طیف های روایی گوناگون نقل شده از ابان با رویکردی درون متنی با استفاده از روش حلقه مشترک در نگاه موتسکی به چرایی غلبه طیف روایی فقهی و سپس اخلاقی در جوامع و مسانید اهل تسنن پاسخ داده می شود. بر این اساس نقش حلقه مشترکی چون حماد بن زید، همچنین افراد مهمی مانند شعبه و... در گسترش طیف روایی فقهی و نیز یحیی بن حماد در گسترش طیف روایی اخلاقی مشهود بوده است. مسئله بعدی که در این مطالعه مورد توجه قرار گرفت، دلایل برون متنی چرایی غلبه رویکرد فقهی در جوامع و مسانید، دلایل عدم نقل بخاری و نیز نقل پرشمار طبرانی در گسترده ترین طیف ها از ابان بوده که برای پاسخ به آن ها می توان به این مسئله اشاره کرد که سبک نگارش این کتب و نیز نوع نگاه یا شخصیت علمی نویسندگان در این باره نقش مهمی ایفا کرده است.Typology of Abān ibn Taghlib's Traditions in Sunni Collections up to the fifth century
The general encounter of Sunni's traditionists with Abān ibn Taghlib, as a Shiite narrator who has a special scientific status and is proficient in various fields of Islamic sciences, has generally been of the type of accepting his traditions. In this study, after collecting the various narrative types that quoted from Abān with an in-text approach using the common link method -in Motzki's view- we will try to find the reasons for the jurisprudential dominance and then moral type from him in Sunni collections. Accordingly, the role of some common links like Ḥammād ibn Zayd, as well as important people such as Shu'bah in spreading of the jurisprudential traditions and Yaḥyā ibn Ḥammād in spreading of the of moral traditions type has been evident. The next issue in this study was the extratextual reasons like why the jurisprudential approach of Abān prevailed in Sunni collections and Masānīd, the motives of Bukhārī for not quoting from him and also the reasons for numerous quotations of Tabarānī in the widest types from Abān, to answer, in concise, the style of writing those books as well as type of view of the authors has played an important role in this regard.
تبلیغات
