آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۲

چکیده

تحریم یکجانبه در وهله نخست، ناقض اصول و هنجارهای حقوق بین الملل به نظر نمی رسد. حقوق بین الملل مدرن که همچنان در قیاس با حقوق ملی، از حیث ساختار بدوی و نوپاست، به تابعان خود این مجوز را اعطاء کرده تا به مدد ساز و کارهایی همچون تحریم، به قیام علیه نقض تعهد یا ارتکاب تخلف برخیزند و بدین سان در مواردی توانسته خلأ ناشی از نقص ساختار را مرتفع نماید. با این حال، چنین مجوزی قید اطلاق نداشته و هرچند می تواند در اشکال چندجانبه یا یکجانبه، اعمال شود، خود مقید به رعایت اسلوب و چارچوب هایی حقوقی است. نقض حقوق بشر یا قواعد بنیادین حقوق بین الملل از جمله خطوط قرمزی است که اعمال تحریم با عبور از این شاکله ها، اعتبار حقوقی تحریم را زیر سؤال برده و چه بسا آثار توسل به تحریم را مصداقی از ارتکاب تخلف یا تحقق جنایت بین المللی مبدل می سازد. در این مقاله درصددیم تا ضمن تأملی در آثار و تبعات تحریم یکجانبه علیه ایران، به واکاوی این امر بپردازیم که آیا نتایج و آثار تحریم های یکجانبه می تواند جنایتی بین المللی تلقی شود؟ با توجه به اقسام جنایت بین المللی در این نوشتار به امکان و امتناع تحقق جنایت علیه بشریت از رهگذر ارتکاب تحریم های یکجانبه خواهیم پرداخت. 

Unilateral Sanctions against Iran in the context of International Criminal Law: Crime against Humanity?

  Unilateral sanctions include actions taken by some states against the others. These sanctions are sometimes legitimate. However some of the sanctions could not be justified. It has widely been accepted that the obvious violation of fundamental human rights law in result of the unilateral sanctions may be considered as an international wrongful act. Although some believe that given the extensive devastating and inhuman impacts of all-out coercive international sanctions have been imposed unilaterally, can be considered as an international crime against humanity. In this article we will consider the side-effects of unilateral sanctions as crime against humanity by focusing on the unilateral Sanctions imposed by US against Iran. 

تبلیغات