هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط فرسودگی شغلی و خودکارآمدی با تاکید بر نقش تعدیل کننده سخت رویی و تاب آوری معلمان متوسطه اول شهرری بوده است. جامعه آماری کلیه معلمان متوسطه اول آموزش و پرورش شهرری بود واز نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شد. روش تحقیق توصیفی و از نوع تحلیل مسیر بود. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه بوده است که به ترتیب پرسشنامه خودکارامدی شرر و مادوکس (1982) ,تاب آوری کانر و دیویدسون (1990), سخت رویی کوباسا و همکارانش(1982), پرسشنامه فرسودگی شغلی معلمان و مدیران ایران آگیلار وفایی(1385) استفاده شد. نتایج نشان می دهد, اثر مستقیم خودکارآمدی بر سخت رویی (19/0=β، 01/0>P) و تاب آوری (22/0=β، 01/0>P) مثبت و معنادار و بر روی فرسودگی شغلی(21/-0=β، 01/0>P) منفی و معنادار بوده است. همچنین سخت رویی بر تاب آوری اثر مستقیم مثبت(رابطه قوی) دارد (48/0=β، 01/0>P) و اثر سخت رویی بر فرسودگی شغلی اثر مستقیم منفی(34/0- =β، 01/0>P) است؛ در این زمینه ضریب اثر مستقیم تاب آوری بر فرسودگی شغلی قابل توجه بود (39/0-=β، 01/0>P)؛ علاوه بر اثرات مستقیم، اثرات غیر مستقیم را نیز در تحلیل مسیر مشاهده گردید به گونه ای که اثرغیر مستقیم سخت رویی از طریق تاب آوری بر فرسودگی شغلی منفی و معنادار بود(12/0- =β، 01/0>P) واثر غیرمستقیم خودکارآمدی نیز از طریق متغیرهای سخت رویی و تاب آوری بر فرسودگی شغلی (14/0- =β، 01/0>P) منفی و معنادار بود. به عبارت دیگر خودکارآمدی نیز می تواند متغیرهای سخت رویی و تاب آوری را تحت تاثیر قرار دهد و بدین صورت علاوه بر اثر مستقیم بصورت غیر مستقیم نیز باعث کاهش متغیر فرسودگی شغلی شود.
