پژوهش حاضر به بررسی خطاهای فارسی زبانانی که انگلیسی زبان خارجی آنها است در تولید عبارات موصولی زبان انگلیسی پرداخته است. باوجود آنکه در زبان انگلیسی، استفاده از ساخت پرسشی در اغلب عبارات موصولی بدون هسته مجاز نیست، فارسی زبانان به وفور از این ساختار در جملات انگلیسی خود استفاده میکنند. طی این پژوهش، ریشه های احتمالی این خطا شناسایی و تحلیل شدند و نهایتا فرضیه نشانداری تمایزبخش که قدرت بیشتری در توضیح این خطا داشت به عنوان چارچوب نظری این پژوهش انتخاب شد. پیکره شفاهی و کتبی این پژوهش طی دو سال از منابع متعدد و از 137 مشارک خانم و آقا به دست آمد. داده ها از گویه هایی که به طور طبیعی، نه با هدف این پژوهش، بیان شده بودند جمع آوری شد و شامل 126 عبارت موصولی خطادار بود که 85 عبارت (67.46%) بدون هسته معمولی، 25 عبارت (19.84%) هسته دار و 16 عبارت (12.69%) بدون هسته آزاد بودند. بررسی دقیق تر داده ها منجر به شناسایی تمایز نظام مند بین خطاها در دو نوع عبارت موصولی اصلی (بدون هسته در جایگاه فاعل یا مفعول) و دو نوع عبارت موصولی فرعی (بدون هسته در جایگاه فاعل و دارای فعل بودن ) گردید. این وسعت کارکرد عبارات موصولی در زبان انگلیسی نسبت به فارسی، می تواند موجب نشانداری این ساختار برای فارسی زبانان شود. به نظر می رسد این نوع نشانداری که ناظر بر گستره کاربرد جملات پرسشی و خبری در جایگاه عبارات موصولی بدون هسته است بیش از نشانداری از حیث تفاوت در تعداد واژگانی که در فارسی و انگلیسی برای یک کارکرد واحد وجود دارد، می تواند علت بروز این نوع خطا را توضیح دهد. پژوهش حاضر، بر ضرورت بررسی زبانشناسانه سایر ابعاد خطاهای نظام مند مشابه، همکاری متخصصان زبانشناسی و آموزش زبان دوم/خارجی در شناسایی و رفع مشکلات یادگیری، و پژوهش های بیشتر برای ارایه راه حل های آموزشی برای چنین مشکلاتی تاکید می نماید.
