علاقه به مربی گری در میان سازمان ها در حال رشد است. این موضوع توسط تعداد زیادی از رهبران و مدیران شرکت ها در رویدادهای مختلف مربی گری ثابت شده است. به رغم این علاقه رو به رشد، هنوز مربی گری به طور گسترده ای گسترش نیافته و مفهوم مربی گری به طور کامل شناخته نشده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش میانجی اشتیاق شغلی در رابطه بین شایستگی های مربی گری و تعهدی سازمانی با شواهدی از یک بانک خصوصی انجام گرفت. مطالعه حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر شیوه جمع آوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان شعب بانک های خصوصی در سال 99 تشکیل داده اند. 250 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. 230 پرسشنامه برای تحلیل مورد استفاده قرار گرفت. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه استاندارد بود. جهت بررسی روایی و پایایی ابزارهای اندازه گیری به روایی محتوایی و نتایج مدل اندازه گیری استناد شد که نتایج روایی و پایایی پرسشنامه ها تأیید شد. برای تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری با کمک نرم افزار3 Smart PLS استفاده شد. نتایج آزمون فرضیات نشان داد: اشتیاق شغلی در رابطه بین شایستگی های مربی گری و تعهد سازمانی نقش میانجی دارد. شایستگی مربی گری بر تعهد سازمانی تأثیر دارد. اشتیاق شغلی بر تعهد سازمانی تأثیر دارد. شایستگی مربی گری بر اشتیاق شغلی تأثیر دارد.
