هدف این مقاله بررسی مفهوم، مفروضات و ابعاد هوش فرهنگی و نقش آن در توسعه و ارتقاء هم افزایی فرهنگی می باشد.هم افزایی فرهنگی یک رویکرد در مدیریت تاثیرات تنوع فرهنگی است که بر الگو های فرهنگی اعضاء تکیه می کنند. هوش فرهنگی نیز یکی از مهمترین عوامل جهت تحقق هم افزایی فرهنگی در شرایط تنوع فرهنگی و برخورد با محیط های متفاوت فرهنگی است. محیط کار جهانی، نیاز به افرادی دارد که به فرهنگ های مختلف آشنا باشند و بتوانند با افراد سایر فرهنگ ها ارتباط مناسب برقرار کنند. برای این منظور، افراد نیاز به هوش فرهنگی دارند. هوش فرهنگی(CQ) قابلیتی فردی است که سبب می شود افراد در موقعیت های متنوع فرهنگی به نحوی اثربخش عمل نمایند. هوش فرهنگی چهار بخش و بعد اساسی دارد: بعد فرا شناختی، بعد شناختی، بعد روانی و انگیزشی و بعد فیزیکی و رفتاری . هوش فرهنگی اکتسابی است و از طریق آموزش بین فرهنگی توسعه می یابد. از طریق توسعه هوش فرهنگی است که افراد مهارت کار کردن با اعضاء سایر فرهنگ ها را می آموزند و در نهایت به ایجاد هم افزایی فرهنگی منجر می شود.