مقاله حاضر در نظر دارد در حیطه خودآموزی و باز آموزی اساتید دانشگاه، استفاده از پرسشنامه را مطرح کند. از آنجا که سنجش بخشی لاینفک در هر نوع آموزش است ، ما در این تحقیق قصد داریم به تجزیه و تحلیل نتایج پرسشنامه ای بپردازیم که در دو نوبت، جلسه اول و جلسه آخر در یک کلاس پر شد و امیدواریم دستاوودهای آن بتواند نه تنها امر سنجش را میسر سازد بلکه تامل و تفکر در آموزش را به همراه داشته باشد. وانگهی پرسشنامه، که به عنوان ابزاری در تحقیق در بین محققین از جمله اساتید دانشگاه شناخته شده است، دستیابی به مسائل روانشناختی و تربیتی را نیز برای برنامه ریزی درسی فراهم می کند که عواملی موثر در بهبود بخشی در نتایج آموزش به شمار می آیند و به مدرس در ""مدیریت و پردازش محدوده اختیاراتش"" ( پورن، 1999، ص 4) کمک می کند.
