مقررات ملی ساختمان مجموعه ای از ضوابط فنی، اجرایی و حقوقی لازم الاجرا در طراحی، نظارت و اجرای عملیات ساختمانی اعم از تخریب، نوسازی، توسعة بنا، تعمیر و مرمت اساسی، تغییر کاربری و بهره برداری از ساختمان است که به منظور تأمین ایمنی، بهره دهی مناسب، آسایش، بهداشت و صرفه اقتصادی تهیه شده است. وزارت راه و شهرسازی، طبق ماده ۳۳ قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان، وظیفه تدوین مقررات ملی ساختمان را به عهده دارد (دفتر امور مقررات ملّی ساختمان، 1389). این وزارت خانه با تشکیل شورایی تحت عنوان «شورای تدوین مقررات ملی ساختمان» با عضویت استادان و صاحب نظران برجسته کشور به منظور نظارت بر تهیه و هماهنگی بین مباحث از حیث شکل، ادبیات، واژه پردازی، حدود و دامنه کاربرد و همچنین با تشکیل دادن «کمیته های تخصصی»، شرایط لازم را برای تدوین این مقررات به وجودآورده است. از نظر سلسله مراتب تنظیم مقررات ملی ساختمان، پس از تهیه پیش نویس مقدماتی مبحث مورد نظر، کمیته های تخصصی مربوط به هر مبحث پیش نویس مذکور را مورد بررسی و تبادل نظر قرار داده و با انجام نظرخواهی از مراجع ذی صلاح آخرین اصلاحات و تغییرات لازم را اعمال می کنند. متن نهایی پس از تأیید شورای تدوین مقررات ملی ساختمان برای تصویب به وزیر مسکن و شهرسازی پیشنهاد می شود.
