"هدف اصلی این مقاله، استفاده از روش تحلیل پوششی دادهها، برای تعیین پرتفوی بهینه، از کارآترین شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد.انتخاب پرتفوی، یکی از مسائل مهم مورد بحث حوزه مالی از دیرباز بوده و با تحقیقاتی که در این زمینه صورت گرفته، الگوهایی نیز برای تعیین پرتفوی بهینه ارائه شده که به مرور زمان ایرادات هرکدام مشخص و الگویی دیگر، جایگزین الگوی قبلی گردیده است.از جمله مشکلات اساسی الگوهای ارائه شده، نادیده گرفتن شاخصها و ابعاد چندگانه، برای ارزیابی نهایی پرتفوی سهام میباشد، و این کاستی اعتبار نتایج ارزیابی را، زیر سؤال میبرد.کاستی دیگر که به این الگوها وارد است، عدم شناسایی دلایل رد یا پذیرفته شده یک شرکت در پرتفوی بهینه میباشد.برای رفع این کاستیها، از روش AED که از جمله روشهای تصمیمگیری چند معیاره است، استفاده میشود.با استفاده از این روش، میتوان شرکتهای کارآ و ناکارآ را مشخص و شرکتهای ناکارآ را رتبهبندی و برای آنها از بین شرکتهای کارآ، مرجع(الگو)جهت رسیدن به مرز کارآیی مشخص کرد، همچنین میتوان میزان تأثیر هریک از متغیرها را، در میزان کارآیی شرکت مشخص کرد.در این تحقیق، از الگوی RCC ، با ماهیت ورودی و با فرم پوششی استفاده شده است.نتایج تحقیق نشان داد که از بین 90 شرکت مورد بررسی تعداد 29 شرکت که در واقع 32 درصد کل شرکتها را شاملمیگردند، کارآ و تعداد 61 شرکت، ناکارآ شناخته شدند.
"
