"از حدود چهل سال قبل همزمان با اجرای نخستین طرحهای توسعه اقتصادی در کشورهای در حال توسعه محققین به نقش اطلاعات حسابداری برای طراحی و تجزیه و تحلیل این برنامهها در آن کشورها توجه نمودند.به تدریج سیاست""انتقال تکنولوژی آموزش حسابداری""از کشورهای توسعه یافته به کشورهای در حال توسعه به عنوان عامل اصلی ارتقاء کیفی و کمی اطلاعات حسابداری در تحقیقات متعددی توصیه گردید.ولی این سیاست و پژوهشهای زیاد به علت عدمسازگاری با محیطهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشورهای دریافتکننده اطلاعات مورد انتقاد شدید قرار گرفت و آن را منشأ مشکلات زیاد دانستند.در چند دهه اخیر، محققان به بررسی مسائل و ارائه راه حل جهت رفع این مشکلات در کشورهای خاص و یا عموم کشورهای در حال توسعه پرداختهاند.طراحی الگوهای خاص برای ارتقاء کیفیت آموزش حسابداری در کشورهای در حال توسعه موضوع تحقیق تعداد دیگری از اندیشمندان این رشته را تشکیل میدهد.مقاله حاضر مروری
است بر جریانهای اصلی بررسیهای یادشده که منتج به نتیجهگیریهائی برای کشورمان ایران شده است.
"
