ویژه نامه امام علی (ع)

امام علی علیه السلام : به زودی پس از من بر شما روزگاری بیاید، که … در میان مردم آن روزگار، کالایی کسادتر از قرآن نیست، هرگاه که به درستی و چنان که حق آن است تلاوت شود، و متاعی پر رونق‌تر از آن نیست، هرگاه معانی‌اش تحریف شود. در شهرها چیزی ناپسندتر از کار نیک و پسندیده‌تر از کار زشت وجود ندارد.
قرآن دانان آن را به کناری افکنند و حافظانش آن را به فراموشی بسپارند. پس در آن روزگار قرآن و اهل آن رانده و مهجوراند.‌(نهج‌البلاغه، خ147)
در پی سالی که به مناسبت یکصدمین سال میلاد معمار بزرگ انقلاب اسلامی ایران حضرت امام خمینی‌(ره) به نام آن بزرگ مرد نام گذاری شده بود، در کنار دهها کار علمی‌ـ‌پژوهشی که در سراسر میهن اسلامی انجام گرفت، «بیّنات» نیز ویژه نامه‌ای در این باره منتشر کرد که دو شماره از مجله را به خود اختصاص داد و به برکت قرآن و روح بلند حضرت امام(ره) مورد استقبال کم‌سابقه علاقه‌مندان و دوستداران قرآن و امام قرار گرفت.
اینک که آغاز و انجام سال 1379 به عید مبارک «غدیر‌خم» مزین شده و بدین مناسبت از طرف مقام معظم رهبری به سال امام علی‌ علیه السلام نام گرفته است، «بیّنات» درصدد است، در این سال نیز بنا به رسالت قرآنی خود، به نام مبارک مولای متقیان علی علیه السلام ویژه‌نامه‌ای در این ارتباط منتشر نماید.
از این روی، اکنون که در ابتدای سال 79 هستیم و اوّلین شمارة فصلنامه (فصل بهار) منتشر می‌شود، از آنان که خادمان قرآن‌اند و دوستداران مولا، یاری می‌طلبیم تا در موضوعات گوناگونی که به هر نحو در ارتباط با قرآن وعلی علیه السلام است، دست به قلم برده و گامی در راه احیای این بُعد غریب و کم تر شناخته شده حضرت، که همچون خود قرآن و مولا، مهجور مانده است، بردارند.
علی علیه السلام که به تعبیر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم : القرآن مع علی و علی مع القرآن(بحار، 40/77) است
همو که از آغاز نزول وحی با قرآن بود و در کنار پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بالید و شب و روز با نغمه‌های دلنشین قرآن به سر برد. پا به پای حضرت حرکت کرد و همدل، همراه و همراز با حضرت بود. زمزمة زندگی او قرآن بود، آیه آیه قرآن را با جان نیوشید و حافظ و حامل قرآن بود و به فرامین قرآن گوش فرا داد تا آنجا که آیاتی در شأن مبارکش نازل شد.
همو که فرمود: ما نزلت آیة الاّ و أنا علمت فیمن أنزلت و أین نزلت و علی من نزلت، انّ ربّی وهب لی قلباً عقولاً و لساناً ناطقاً. (بحار، 40/157)
آیه‌ای ـ‌بر پیامبرـ نازل نشد مگر اینکه می‌دانم در شأن چه کسی نازل شده و کجا نازل شده و بر علیه چه کسی نازل شده است. هر آینه پروردگارم به من دلی خِردورز و زبانی گویا عنایت کرده است.
تمام وجود مبارک حضرتش با قرآن آمیخته شده بود، مصداق کاملی بود از آیة «الذین یذکرون اللّهَ قیاماً و قعوداً و علی جنوبهم و یتفکرون فی خلق السموات و الأرض» (آل عمران، 3/191) همانا که خدا را ایستاده و نشسته و به پهلو آرمیده یاد می‌کنند و در آفرینش آسمانها و زمین می‌اندیشند.
ناله‌های شبانه او در نخلستان‌ها با آیة «ربّنا ما خلقت هذا باطلاً سبحانک فقنا عذاب النار (آل عمرا ن،3/191) پروردگارا، اینها را بیهوده نیافریده‌ای، منزهی تو! پس ما را از عذاب آتش دوزخ در امان بدار» آغاز می‌شد. همیشه با قرآن همنوا و همدل و همنوا بود. او مفسّر و منادی قرآن بود. در راه حفظ قرآن جنگید و سکوت اختیار کرد. در جای پیامبر اکرم سر بر بالین نهاد تا پیام آور قرآن زنده بماند و پیامش را به همه مردمان در تمامی عصر‌ها و نسل‌ها برساند.
بر ماست که در این سال که به نام این صدای عدالت و مظلومیت نام گذاری شده است، زوایای نا شناختة حضرتش را در ارتباط با قرآن باز شناسیم، چرا که بیش از هر زمان دیگری به شناخت علی و زندگی او نیازمندیم.
یاد‌آوری عناوینی در این ارتباط برای قرآن پژوهان راه‌گشا خواهد بود: روش تفسیری امام علی علیه السلام ، نکات تفسیری از زبان علی علیه السلام ، معرفی قرآن از زبان علی علیه السلام ،نهج البلاغه و قرآن، مسایلی در رابطه با تاریخ قرآن و علی علیه السلام ، شخصیت قرآنی مولا علی علیه السلام ، نقش علی علیه السلام در گرایش‌های تفسیری صحابه و تابعان، آیاتی که در شأن مبارک حضرت نازل شده است و دهها موضوع دیگر.
«بیّنات» امیدوار است که بتواند گامی کوچک در این راه بزرگ بر‌دارد و آن را به ساحت بلند حضرت امیر مؤمنان علیه السلام تقدیم نماید. به امید یاری دوستان و علاقه‌مندان.
و علی اللّه التکلان