این تحقیق تحولاّت روانی-اجتماعی در چگونگی استفاده از سیستم ارتباطات رایانهای(اینترنت) برای ارتقای آموزش دانشگاهی را بررسی میکند.این بررسی بر اساس اطلاعات جمعآوری شده از 3 مطالعه تنظیم شده است که شامل مشاهده چگونگی استفاده از اینترنت برای تداوم بحث کلاسی و تبادل اطلاعات درسی (discussion groups) ، و مقایسه کلاسهایی با بیشترین و کمترین میزان فعالّیت در استفاده از ارتباطات رایانهای میباشد.مطالعه بعدی بررسی نگرش و انگیزه دانشجویان در اسفتاده از اینترنت است. نتایج حاصل از این مطالعات نشان دهنده تعامل پیچیده فرآیندهای روانی-اجتماعی-سازمانی استفاده کنندگان با فنّاوریهای رایانهای در زمینه آموزش هستند.حاصل سه تحقیق نشان داد که از 2512 درس ارائه شده در دانشگاه فقط 574 درس(22 درصد)از سیستم اینترنت و discussion groups برای تبادل اطلاعات و بحثهای آموزشی استفاده کرده بودند.از این 574 کلاس، فقط 164 کلاس(5/6 درصد)حداقل 10 بار از طریق ارتباطات رایانهای به بحث یا تبادل اطلاعات پرداخته بودند.پرسشنامهها نیز بر دلایل روانی-اجتماعی در عدم استقبال از این فنّاوری برای آموزش اشاره میکردند.مهمترین این دلایل نداشتن وقت کافی و انگیزه و علاقه بود.نتایج همچنین دلالت بر این دارند که استفاده مؤثر از ارتباطات رایانهای در ارائه آموزش بیشتر بستگی به زمینههای روانی-اجتماعی-سازمانی استفادهکنندگان دارد تا به امکاناتی که خود فنّاوری ارائه میدهد.
