کمال گرایی مادران

هدف این پژوهش شناسایی رابطه ابعاد کمال گرایی مادران با خوش بینی و خود کارآمدی دختران در یک نمونه دانش آموزی بود. روش پژوهش توصیفی و همبستگی و آزمودنی ها شامل 350 دانش آموز دختر مشغول به تحصیل شهر کرج در سال 89-88 و مادران آن ها بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از مقیاس خوش بینی جهت گیری زندگی شییر و همکاران (1994) و خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (1982) برای دختران و مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی تری شورت و همکاران (1995) برای مادران آن ها استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش های تحلیل رگرسیون و همبستگی استفاده شد. یافته ها نشان داد که کمال گرایی مثبت با خودکارآمدی و خوش بینی همبستگی مثبت و کمال گرایی منفی با خودکارآمدی و خوش بینی همبستگی منفی دارد. بنابراین، کمال گرایی مثبت، انتظاراتی عقلانی و واقع گرایانه مطابق با امکانات و محدودیت ها در فرد ایجاد می کند و به وسیله تقویت خود و افزایش عزّت نفس، خود کارآمدی، یکی از مؤلّفه های عزّت نفس را افزایش می دهد. بالا رفتن خودکارآمدی کاهش افسردگی و افزایش خوش بینی را در پی دارد. و بالعکس کمال گرایی منفی، از طریق تضعیف عزّت نفس و اعتماد به خود و ویژگی هایی مانند انتظارات غیر واقع بینانه، فقدان پذیرش محدودیت های شخصی و انعطاف ناپذیری و ناخرسندی از عملکرد شخصی، تأثیری منفی بر خودکارآمدی و خوش بینی دارد. نتایج و پیامدهای پژوهش در این مقاله به طور کامل تشریح و تبیین شده است.

هدف اصلی پژوهش، بررسی رابطه ی ابعاد کمالگرایی مادران با تعلل ورزی و اضطراب امتحان دانش آموزان دختر دوره ی متوسطه ی اول شهر نورآباد ممسنی بود. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش، شامل 1127 نفر از دانش آموزان دختر دوره ی متوسطه ی اول شهر نورآباد بود که براساس جدول مورگان، 285 نفر از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه ی کمال گرایی هیل و همکاران (2004)، پرسشنامه ی تعلل ورزی تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984)، و پرسشنامه ی اضطراب امتحان فریدمن (1997)، بود. نتایج به دست آمده از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که در سطح معناداری 01/0 بین ابعاد کمال گرایی مثبت با تعلل ورزی تحصیلی و اضطراب امتحان دانش آموزان همبستگی منفی و معنادار و بین ابعاد کمالگرایی منفی با تعلل ورزی تحصیلی و اضطراب امتحان دانش آموزان همبستگی مثبت و معنادار وجود داشت. در مجموع، یافته ها حکایت از آن داشت که افزایش کمال گرایی سازگار منجر به کاهش تعلل ورزی و اضطراب امتحان دانش آموزان می شود ولی افزایش کمال گرایی ناسازگار (منفی) منجر به افزایش تعلل ورزی و اضطراب امتحان دانش آموزان می شود.