راهبرد سرمایه گذاری معکوس

موضوع این تحقیق، ارزیابی واکنش بیش از اندازه سهامداران عادی در بورس اوراق بهادار تهران است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. اطلاعات مورد نیاز از گزارش های روزانه، هفتگی و ماهانه بورس اوراق بهادار جمع آوری شده است. تجزیه و تحلیل نتایج از طریق آزمون آماری t استیودنت صورت گرفته است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که واکنش بیش از اندازه سهامداران عادی در بورس اوراق بهادار تهران وجود داشته است

تحقیقاتی که تا کنون فراواکنشی و به دنبال آن، کسب بازده غیرعادی را بر مبنای راهبرد سرمایه گذاری معکوس در بورس اوراق بهادار تهران دنبال کرده با به کارگیری بازده غیرعادی انباشته، انجام شده است. تحقیقات اخیر در بازارهای توسعه یافته، نشان داده است که استفاده از بازده های اضافی انباشته، همراه با تورش است و منجر به نتیجه گیری های نادرست می شود. این تحقیق، بر آن است با استفاده از بازده دوره نگهداری به جای بازده انباشته، نتایج قابل اتکاتری عرضه کند. تحقیق حاضر، بر اساس مطالعه بدره در سه دوره دو، چهار و شش ساله انجام شده است. همسو با سایر تحقیقاتِ بورس اوراق بهادار تهران، یافته های این تحقیق نشان می دهد فراواکنشی، تنها، در دوره های بلندمدت وجود دارد؛ اما برخلاف تحقیقات گذشته، استفاده از راهبرد سرمایه گذاری معکوس در هیچ یک از دوره های سه گانه، منجر به کسب بازده غیرعادی نمی شود.

هدف اصلی این مقاله، بررسی عملکرد راهبرد سرمایه گذاری معکوس است که راهبردی جدید در خرید و فروش سهام در بورس اوراق بهادار تهران در یک بازه زمانی خاص به شمار می آید. در بازارهای سهام دو راهبرد سرمایه گذاری توالی و معکوس به کار می رود. براساس راهبرد سرمایه گذاری معکوس، سهامی که در گذشته عملکرد موفقی داشته (برنده) فروخته شده و سهامی که عملکرد ضعیف و نا موفقی داشته (بازنده)، خریداری می شود. مقاله حاضر امکان افزایش بازده سرمایه گذاری ها و کسب بازده های غیر عادی را با به کارگیری راهبرد سرمایه گذاری معکوس بررسی می کند و سپس با توجه به میزان بازدهی پرتفوی در بورس اوراق بهادار تهران آزمون می شود. جامعه آماری، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1384 تا 1389 و نحوه نمونه گیری آن روش غربالگری است. آزمون فرضیه ها و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار تحلیلی آماری SPSS و آزمون t  انجام شده است. نتایج نشان می دهد میانگین های انباشته بازده غیرعادی پرتفوی برنده فقط در برخی بازه های زمانی مورد بررسی از نوع بازنده آن کمتر بوده که این اختلاف معناداری نیست. ازاین رو به کارگیری راهبرد سرمایه گذاری معکوس در دوره مطالعه شده به کسب بازدهی اضافی منجر نمی شود.

معیار انتخاب سهام نقش اساسی در تشکیل سبدهای برنده و بازنده برای راهبرد سرمایه گذاری معکوس ایفا می کند. نگرش معمول استفاده از معیار بازدهی تجمعی است، درحالی که به کارگیری این معیار منجر به رتبه بندی سهام بدون در نظر گرفتن ریسک سرمایه گذاری می شود. در این پژوهش به بررسی راهبرد سرمایه گذاری معکوس بر اساس معیار های پاداش ریسک انتخاب سهام در مقابل راهبرد سرمایه گذاری معکوس متداول، بر اساس معیار بازدهی تجمعی می پردازیم. بدین منظور نمونه ای از 80 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی فروردین 1386 تا اسفند 9013 بررسی شده است. نتایج به دست آمده بیانگر سود آوری راهبرد سرمایه گذاری معکوس بر اساس معیارهای مورد نظر بوده است. همچنین، نتایج نشان می دهد اگرچه معیار بازدهی تجمعی، بیشترین بازدهی کل را برای سرمایه گذار ایجاد کرده است، ولی بهترین بازدهی تعدیل شده بر حسب ریسک برای معیارهای پاداش ریسک به دست آمده است.