لیپوپروتئین با چگالی بالا

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر یک برنامه منتخب هوازی بر تولید نیتریک اکساید و نسبت لیپوپروتئین های خون در افراد سالم و طبیعی است. در این خصوص تغییرات نیتریک اکساید و نسبت لیپوپروتئین های سرم خون به عنوان واسطه ای مهم در گشادی رگ ها و کاهش نسبت لیپوپروتئین مضر به لیپوپروتئین مفید بررسی شده است. به همین منظور نمونه ای مشتمل بر 15 آزمودنی با میانگین سنی 2.3±20.5 سال وزن 7.05±65.88 کیلوگرم و قد 5.07±173.25 سانتی متر به طور تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی ها طبق برنامه 48 ساعت قبل از آزمون ورزشی و نمونه گیری خون هیچگونه فعالیت بدنی سنگین نداشتند و طبق دستورالعمل خاص از رژیم غذایی کم نیتراته پیروی می کردند که در زمان های گوناگون برای تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر آزمون F و تعیین LSD در سطح P<0.05 استفاده شد. نتایج نشان داد میزان نیتریت سرم خون آزمودنی ها بلافاصله بعد از یک جلسه فعالیت و به دنبال انجام تمرین منتخب به ترتیب 0.46±7.73 و 2.10±13.65 در مقابل 0.58±6.71 میکرومول در لیتر و میزان نسبت لیپو پروتئین ها به ترتیب 0.10±1.42 و 0.08±1.37 در مقابل 0.14±1.79 میلی گرم در دسی لیتر در زمان استراحت قبل از شروع برنامه تمرینی بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت تولید نیتریک اکساید در زمان استراحت و پس از یک مرحله فعالیت بدنی نسبت به روز آغازین پژوهش افزایش می یابد. همچنین نسبت لیپوپروتئین های سرم خون آزمودنی ها در مراحل گوناگون مطالعه کاهش می یابد. این تغییرات ممکن است دلیل مهمی برای اثرات مفید فعالیت بدنی بر سلامت قلبی- عروقی باشد.

افزایش شدت فعالیت بدنی با کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی مرتبط است و احتمالاً به این دلیل به بهبود مشخصات لیپوپروتئین های خون منجر می شود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر پروفایل لیپیدی مردان جوان غیرفعال است. به این منظور، 18 مرد جوان غیرفعال، داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (9n=، سن: 41/1±33/24 سال، قد: 91/4±22/176 سانتی متر، وزن: 59/6±27/72 کیلوگرم) و کنترل (9n=، سن: 01/2±27/23 سال، قد: 88/6±22/180 سانتی متر، وزن: 23/7±27/76 کیلوگرم) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرین به مدت شش هفته و هر هفته سه جلسه تمرین تناوبی شدید را اجرا کردند. از همه آزمودنی ها قبل و بعد از شش هفته اجرای HIIT در حالت ناشتا خون گیری به عمل آمد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری t مستقل و t همبسته نشان داد، درصد چربی بدن در گروه تمرین به صورت معناداری کاهش یافت (P=0.019). هرچند غلظت های سرمی تری گلیسرید، لیپوپروتئین با چگالی پایین، کلسترول تام و نسبت کلسترول تام به لیپوپروتئین با چگالی بالا کاهش و مقادیر لیپوپروتئین با چگالی بالا افزایش یافتند، این تغییرات از نظر آماری معنادار نبودند (P>0.05). این یافته ها نشان می دهد، اجرای شش هفته HIIT به بهبود نسبی غیرمعنادار نیمرخ لیپیدی در مردان جوان غیرفعال منجر شد که با کاهش معنادار درصد چربی در گروه تمرین همراه است. با توجه به این نتایج، احتمالاً اجرای HIIT از نظر تأثیر زمانی عامل کارامدی برای پیشگیری و بهبود عوامل خطرزای بیماری های قلبی عروقی در جوانان غیرفعال است.