گازهای خون شریانی

اهداف: وجود دانش کافی در پرستاران، نقش مهمی در افزایش کیفیت مراقبت های پرستاری در بخش های ویژه دارد. یکی از روش هایی که در سالیان اخیر در آموزش حرفه های مختلف وابسته به پزشکی و از جمله پرستاری مورد توجه قرار گرفته، یادگیری کارمحور یا یادگیری در محل کار است. این مطالعه با هدف مقایسه دو روش همگروه بالینی و کارگاهی در آموزش تفسیر گازهای خون شریانی به پرستاران شاغل در بخش های ویژه بیمارستان انجام شد. روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی در سال 1392، از مجموع بخش های ویژه بیمارستان فیروزگر تهران، سه بخش به عنوان بخش آزمایشی شماره یک (روش همگروه بالینی) و بخش های آزمایشی شماره 2 و 3 (روش کارگاهی) به طور تصادفی انتخاب شدند. پرستاران این بخش ها با روش نمونه گیری دردسترس، نمونه های پژوهش را تشکیل دادند. در ابتدا و انتهای دوره های آموزشی، میزان دانش تفسیر گازهای خون شریانی پرستاران در هر دو گروه با استفاده از پرسش نامه سنجیده شد. سپس داده ها به کمک نرم افزار SPSS 19 و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون های T مستقل، فیشر و T زوجی) مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بین میانگین نمرات قبل و بعد پرستاران در گروه روش کارگاهی، تفاوت معنی دار آماری وجود داشت، اما بین میانگین نمرات قبل و بعد پرستاران در گروه همگروه بالینی تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت. نتیجه گیری: استفاده از روش کارگاهی در مقایسه با روش همگروه بالینی برای آموزش تفسیر گازهای خون شریانی به پرستاران بخش های ویژه، مناسب تر است.