روش های درمان

زمینه: این پژوهش با هدف شناسایی طرح مشکلات و روش های ارزیابی و درمان کودکان و نوجوانان با اختلال کم توجهی- بیش فعالی انجام شد. خطری که در زمینه تشخیص این اختلال وجود دارد این که گاهی اوقات دامنه وسیعی از رفتارهایی که به علل متعددی ایجاد می شوند، به اشتباه به عنوان اختلال کم توجهی- بیش فعالی تشخیص داده شوند. نتیجه گیری: متخصصان مدرسه و بالینی باید در تشخیص، دقیق باشند و زمینه خانوادگی و سایر ملاک های تشخیصی را به دقت در نظر بگیرند. ارزیابی بالینی این اختلال باید جامع و چندبعدی باشد و پس از ارزیابی جامع و تشخیص دقیق، مداخله های درمانی آغاز شود. در فرآیند درمان کودکان و نوجوان دارای اختلال کم توجهی- بیش فعالی انواع مختلفی از مداخله های دارویی و روان شناختی مورد توجه قرار گرفته که شامل درمان دارویی، مداخله های رفتاری، شناختی- رفتاری، آموزش والدین، آموزش مهارت های اجتماعی، آموزش آرمیدگی و درمان های چند الگویی است. برنامه درمانی جامع، برنامه ای است که والدین، معلمان، روان شناسان مدرسه، پزشکان و متخصصان بالینی در اجرای آن با هم مشارکت و همکاری موثر داشته باشند

هدف مطالعه حاضر بررسی روش های درمان اختلال یادگیری خاص (دیکته) دانش آموزان در مطالعاتی که با روش تحقیق آزمایشی انجام گرفته است می باشد. منابع پژوهش در پایگاه های اطلاعاتی و اسناد علمی از سال 64 تا 94 (30 سال) مورد جستجو قرار گرفتند. از این پایگاه ها 70 پایان نامه و مقاله پژوهشی با روش آزمایشی پیدا شد. از این تعداد 24 مورد هماهنگ باهدف تحقیق بود. روش های درمان، ویژگی های نمونه آماری (پایه، جنس، نمونه)، ابزارهای گردآوری اطلاعات، روش آماری و یافته ها هر یک از منابع موردبررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که روش های درمان استفاده شده را می توان در پنج دسته طبقه بندی کرد. این روش ها شامل (1) فرایند و تکلیف، (2) حسی و حرکتی، (3) بازی های آموزشی، (3) شناختی و رفتاری و (5) چندرسانه ای می باشند. نتایج پژوهش های موردمطالعه نشان می دهد که همه روش های مداخله این پژوهش ها در کاهش و بهبود عملکرد املا دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری املا مؤثر بوده است؛ و استفاده درست از این روش ها می تواند کمک زیادی در بهبود یادگیری املا داشته باشد؛ و انجام مطالعات بیشتر برای کمک به دانش آموزان، معلمان و والدین در کاهش مشکلات یادگیری ضروری است.