وایبر و واتس آپ

هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه قابلیت های وایبر و واتس آپ در آموزش و یادگیری از دیدگاه دانشجویانِ کاربر بود. روش پژوهش آمیخته و جامعه آماری کلیه دانشجویانِ کاربر وایبر و واتس آپ دانشگاه پیام نور شهریار در سال 94-1393 بودند. از این جامعه آماری در بخش کیفی 13 نفر و در بخش کمی 143 نفر از دانشجویان با استفاده از روش تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات و جهت بررسی سؤالات از مصاحبه نیمه ساختار یافته و آزمون محقق ساخته استفاده شد، براساس مبانی نظری، پیشینه تجربی و مصاحبه با متخصصان مؤلفه های تشکیل و مدیرت گروه، چند رسانه ای بودن، جذابیت آموزشی، امنیت و اعتبار و سهولت نصب و اجرا شناسایی و پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 29 سؤال تهیه شد. یافته های پژوهش نشان داد دانشجویان قابلیت تشکیل و مدیریت گروه برنامه وایبر را متوسط، و قابلیت های چند رسانه ای بودن و سهولت نصب و اجرا را مطلوب ارزیابی می کنند، آن ها همچنین وضعیت جذابیت آموزشی و امنیت و اعتبار وایبر را ضعیف می دانند. همچنین دانشجویان وضعیت متغیر جذابیت آموزشی واتس آپ را ضعیف، ولی وضعیت دیگر متغیرها را مطلوب ارزیابی می کنند. همچنین نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد دو برنامه در متغیرهای چند رسانه ای بودن و جذابیت آموزشی با هم تفاوت آماری معناداری ندارند، ولی تفاوت آن ها در متغیرهای تشکیل و مدیریت گروه، امنیت و اعتبار و سهولت نصب و اجرا معنادار می باشد. پیشنهاد می شود با توجه به اهمیت برنامه های پیام رسان موبایل در محیط های یادگیری نرم افزارهای مناسب با در نظر گرفتن استانداردها و اصول طراحی آموزشی تهیه و به صورت هدفمند در محیط های یادگیری مورد استفاده قرار گیرد.