تأویل های اشتباه

محمدرضا شفیعی کدکنی (م. سرشک) از شاعران مشهور ادب معاصر است که آثار پژوهشی در خور توجه و متعدد نیز در حوزه های مختلف ادبیات و عرفان دارد. یکی از ساحت های شخصیت چندوجهی شفیعی کدکنی، شاعری است و او از این حیث جایگاهی قابل اعتنا در شعر معاصر فارسی است. شفیعی، شعرشناسی اندیشمند است و همین دو خصلت، غنای صوری و محتوایی ویژه به شعر وی بخشیده که آن را به سوژه ای جذاب به لحاظ بررسی ابعاد مختلف تبدیل کرده است. تازه ترین کتابی که در زمینه شعر شفیعی کدکنی تألیف شده، «تاریخ نگارِ تصویرگرا یا شعر فرمالیست» است. علی رغم کوشش مؤلف این کتاب برای عرضه خوانشی جدید از اشعار م. سرشک، تألیف وی ایراداهایی جدی دارد. در مقاله پیش رو با روش تحلیل انتقادی به اشکال های این کتاب در چهار دسته «تعابیر مبهم»، «گزاره های اشتباه»، «دریافت غلط و تأویل های نادرست» و «توضیحات ناسودمند» پرداخته شده است و در پایان مشخص شده که نداشتن وسواس علمی لازم در تدوین مطالب و درک نادرست مؤلف از نشانه های موجود در اشعار شفیعی، موجب شده تا اشتباهات قابل توجهی در متن کتاب به چشم بخورد.