ادراک موفقیت ورزشی

هدف: هدف این پژوهش، تدوین مدل ساختاری ادراک موفقیت ورزشی براساس کمال گرایی ورزشی و حمایت اجتماعی ادراک شده با نقش میانجی خودتنظیمی ورزشی بر جوانان با اختلال ضایعه مغزی بود. مواد و روش ها: روش پژوهش از نوع همبستگی توصیفی بود. با در نظر گرفتن پارامترهای مختلف و با استفاده از فرمول کوکران، یک نمونه آماری شامل 305 نفر، به طور تصادفی از تعداد کل 3780 جوان دارای ضایعه فلج مغزی (CP) در شهرستان سنندج، در پژوهش شرکت کردند. چهار شاخص ادراک موفقیت ورزشی، حمایت اجتماعی ادراک شده، خودتنظیمی ورزشی و کمال گرایی ورزشی در جمع آوری داده ها مدنظر قرار گرفت. مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها:  براساس یافته های پژوهش، مقدار RMSEA  برابر با 083/0 نشان داد که مدل مفهومی تدوین شده در این پژوهش با داده های تجربی همخوانی دارد و متغیرهای حمایت اجتماعی ادراک شده و کمال گرایی ورزشی به ترتیب با اثرات کل (مستقیم و غیرمستقیم) 51/0 و 56/0 توانایی پیش بینی و تبیین ادراک موفقیت ورزشی را دارند. خودتنظیمی ورزشی نیز با اثر 28/0 نقش مؤثری هم به صورت مستقیم و هم به عنوان میانجی بر ادراک موفقیت ورزشی دارد. نتیجه گیری: در تبیین نتایج باید گفت که درمجموع، خودنظم دهی رابطه مثبت و معناداری با موفقیت و پیشرفت ورزشی دارد. افراد با مشکلات ضایعه مغزی با خودتنظیمی بیشتر، توان بهتری در کنترل حرکات خود دارند و بر آن نظارت بهتر می کنند که درنتیجه به موفقیت ورزشی بیشتر منجر می شود.