تناسب فرد و سازمان

تحقیقات زیادی درباره رابطه محیط کاری فرد و نگرش های مثبت و رفتارهای کارکنان انجام شده است، بااین وجود تاکنون تأثیر تناسب محیطی فرد با رفتار کاری نوآورانه و اینکه چگونه خلاقیت کارکنان منجر به عملکرد بهتری می شود کمتر موردتوجه محققان بوده است. مطالعه حاضر به بررسی تأثیر تناسب فرد-سازمان و تناسب فرد-شغل، بر رفتار کاری نوآورانه و عملکرد شغلی، با تبیین نقش میانجی اعتماد در خلق نوآوری پرداخته است. جامعه آماری پژوهش، شامل کارکنان و پژوهشگران پژوهشگاه وزارت نیرو در شهر تهران می باشد. پس از مرور ادبیات و طراحی مدل مفهومی، پرسشنامه ای مشتمل بر 24 پرسش به نمونه آماری متشکل از 79 نیروی ستادی شرکت موردنظر ارائه شد.نمونه موردنظر از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید.تحلیل داده های جمع آوری شده بر اساس تحلیل عاملی و تحلیل معادلات ساختاری جهت تأیید فرضیه های تحقیق انجام شد. بر اساس یافته های پژوهش تناسب فرد-شغل و تناسب فرد -سازمان بر رفتار کاری نوآورانه و رفتار کاری نوآورانه بر عملکرد شغلی کارکنان مؤثر است. همچنین یافته ها، نقش میانجی اعتماد در خلق نوآوری در رابطه میان تناسب فرد- سازمان، تناسب فرد- شغل و رفتار کاری نوآورانه را تأیید کرد.

یکی از معضلات سازمان های امروزی در خصوص سرمایه های انسانی بروز رفتارهایی همچون کم کاری، پرخاشگری، قلدری، لجبازی، ارعاب و کینه توزی است. این رفتارها هم بر عملکرد سازمان ها و هم بر روابط افراد و روحیه همکاری کارکنان تأثیر می گذارند. شرکت های موفق، از برندسازی داخلی به منظور کاهش میزان بروز این دسته از رفتارها استفاده می کنند که میزان موفقیت آن ها در این زمینه تا حدود زیادی تحت تأثیر میزان تناسب افراد با سازمان قرار دارد. پژوهش حاضر باهدف ارزیابی تأثیر برندسازی داخلی بر رفتار ضدشهروندی سازمانی با نقش واسطه ای تناسب فرد با سازمان در بین کارکنان کارخانه بهپاک شهرستان بهشهر صورت گرفته است. نمونه پژوهش حاضر را 140 نفر از کارکنان این مجموعه تشکیل می دهند که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها در پژوهش حاضر پرسش نامه بوده است و تجزیه وتحلیل داده ها به وسیله نرم افزار spss و SmartPLS و به روش معادلات ساختاری انجام شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که با توجه به فرضیه اول، برندسازی داخلی با ضریب 0.25 بر تناسب فرد با سازمان تاثیر مثبت و معنادار دارد. همچنین برندسازی داخلی و تناسب فرد با سازمان با ضرایب 0.48- و 0.25- بر روی رفتار ضدشهروندی تاثیر معکوس و معناداری دارد که فرضیه های دوم و سوم را تایید می کند. در نهایت بر اساس فرضیه چهارم، تناسب فرد با سازمان نقش میانجی را در رابطه میان برندسازی داخلی و رفتار ضدشهروندی با ضریب 0.35- ایفا می کند.