افق زمانی پیش بینی

هدف پژوهش حاضر بررسی رفتار پیش بینی سود مدیران در دوره های قبل و بعد از تجدید ارائه می باشد. در پی تجدید ارائه ها دو انگیزه متناقض «بهبود حسن شهرت مدیر در نقش ارائه کننده صورت های مالی» و «اجتناب از ریسک های متعاقب تجدید ارائه، با سویه دار (بدبینانه) نمودن پیش بینی های پس از تجدید ارائه» می تواند مطرح باشد. برای بررسی رفتار پیش بینی سود مدیران در دوره های قبل و بعد از تجدید ارائه از روش پژوهش شبه آزمایشی و «طرح سری های زمانی منقطع با گروه مقایسه» در دو گروه آزمون و کنترل متشکل از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران (درمجموع 65 شرکت) طی سال های 1386-1391 استفاده شده است. به موجب یافته های پژوهش، سویه خوش بینانه مدیران در پیش بینی سودهای آتی در دوره های پس از تجدید ارائه نسبت به دوره های قبل از آن، تغییر معناداری نداشته است. با رد فرضیة پژوهش مبنی بر وجود تفاوت معنادار در رفتار پیش بینی سود مدیران شرکت های تجدید ارائه کننده نسبت به شرکت های گروه کنترل، چنین استدلال می شود که عوامل دیگری غیر از تجدید ارائه می توانند موجب تغییر در رفتار پیش بینی سود مدیران در شرکت های گروه آزمون باشند.

هدف از این پژوهش بررسی این موضوع است که دریابیم چه عواملی و تا چه اندازه بر میزان دقت پیش بینی سود شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در زمان افزایش سرمایه مؤثر هستند. جامعه ی آماری این پژوهش شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس تهران از ابتدای سال 1384تا پایان سال 1387 است. با بررسی متغیرهای مستقل این پژوهش شامل افق زمانی پیش بینی(کوتاه مدت یا بلندمدت)، دفعات تجدیدنظر گزارش سود پیش بینی شده سال گذشته، نوع اظهارنظر حسابرس در مورد صورت های مالی سال گذشته، نوع صنعت و اندازه شرکت از طریق تحلیل رگرسیون چندگانه، تحلیل واریانس و ضریب تعیین به این نتیجه دست یافتیم که از بین عوامل گفته شده، افق پیش بینی زمانی و نوع صنعت بر دقت پیش بینی سود شرکت ها مؤثرند و میزان اثرگذاری این دو عامل بر متغیر وابسته به ترتیب اولویت، نوع صنعت و سپس افق زمانی پیش بینی تعیین شده است. بین سایر عوامل با دقت پیش بینی سود رابطه معناداری مشاهده نشده است.