انباشت فقدان

در آینده ای نزدیک، سالمندان به گروه سنی گسترده ای در ایران تبدیل خواهند شد. تغییرات ایجادشده در زندگی سالمندی، چالش های بسیاری را در زمینه تأمین رفاه اجتماعی آنان به همراه خواهد داشت و شناسایی این چالش ها مستلزم پژوهش در این زمینه است. مطالعه حاضر، کاوشی داده بنیاد درباره نیازهای اجتماعی سالمندان در شهر اراک با رویکردی کیفی است. داده ها با استفاده از نمونه گیری هدفمند و از خلال مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۲۵ سالمند ساکن اراک که به صورت داوطلبانه در فرایند مصاحبه شرکت کردند، جمع آوری شده است. یافته های پژوهش شامل چهار مقوله اصلی «پیوندهای کژقواره، بی همنوایی، تقاضای فناوری و حسرت تکریم» است که درنهایت به مقوله محوری «انباشت فقدان» منجر شده اند. این یافته ها بر اساس ۱۳ مقوله فرعی مرتبط با نیازهای اجتماعی سالمندان و مفاهیم استخراج شده از مصاحبه ها به دست آمده اند. اگرچه نیازهای اجتماعی سالمندان متنوع است، اما همه آن ها تحت تأثیر مفاهیمی هستند که در قالب مقوله محوری «انباشت فقدان» بروز می کنند. مشارکت کنندگان پژوهش، در بسیاری از زمینه ها از تعاملات رسمی اجتماعی تا روابط غیررسمی و حتی روابط صمیمی خانوادگی، نشانه های مهمی از فقدان را در زندگی سالمندی بیان کرده اند. این فقدان می تواند به کمبود آرامش روانی ناشی از احساس عدم صمیمیت در روابط خانوادگی یا فشارهای اقتصادی روزمره مرتبط باشد. بررسی این فقدان انباشته نشان می دهد که کاستن از این فقدان ها، مهم ترین نیاز اجتماعی سالمندان است.