تحرکات سلامت بخش

در ارتباط با سبک زندگی فعال و اهمیت توسعه بدنی و ورزش در ایران، همچنین تأثیر آن بر اقتصاد، تحقیقات خیلی جامع و کاربردی زیادی وجود ندارد. از این رو هدف تحقیق حاضر تدوین مدل سبک زندگی فعال جامعه ایرانی با رویکرد اقتصادی و بازرگانی ورزشی است تا بتواند به زوایای مختلف افزایش سهم آن در تولید ناخالص ملی بپردازند. برای انجام این مطالعه کیفی از استراتژی نظریه داده بنیاد و رویکرد ساخت گرای چارمز استفاده شد. داده ها با استفاده از مصاحبه های عمیقِ نیمه استاندارد یا نیمه ساختاریافته جمع آوری گردیدند. مشارکت کنندگان در این تحقیق، 19 نفر از صاحب نظران در سه حوزه علوم ورزشی، اقتصاد و علوم پزشکی بودند. از حدود 210 جمله پیاده سازی شده از مصاحبه ها، 145 کد اولیه ، 22 کد متمرکز و در نهایت عوامل شناسایی شده از مصاحبه ها در شش دسته محوری تحرکات سلامت بخش، نهادینه سازی، سبک زندگی سلامت محور، سلامت، افراد و جامعه و اقتصاد طبقه بندی شدند. مدل حاضر اذعان دارد دارد که سبک زندگی سلامت محور توانایی بالقوه ای دارد که بر سهم در تولید ناخالص ملی (GDP) تأثیر مستقیم و غیرمستقیمی داشته باشد. مشخص شد افزایش توجه به سبک زندگی سلامت محور نه تنها به بهبود سلامت و کیفیت زندگی افراد کمک می کند بلکه می تواند به افزایش بهره وری، کاهش هزینه های سلامت، و رشد صنایع مرتبط و افزایش تولید ناخالص ملی کشور نیز منجر شود.