اشتغال زایی غیر مسقیم

هدف از تحقیق حاضر بررسی مقایسه ای اشتغال زایی مستقیم و غیر مستقیم و مولفه های آن در حوزه های مختلف اشتغال صنعت گردشگری ورزشی می باشد. روش پژوهش توصیفی_پیمایشی و از لحاظ هدف کاربردی می باشد و به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل محققان و کارشناسان دارای حداقل 10 سال تجربه کاری می باشند. حجم تقریبی جامعه آماری 2600 نفر در نظر گرفته شد و از طریق جدول مورگان 334 نفر به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بوده که با استفاده از نظر کارشناسان روایی صوری آن تایید و با تحلیل عاملی اکتشافی، عوامل اصلی مشخص و سپس با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفتند. ضریب آلفای کرونباخ نیز 92/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی( آزمون کلموگروف اسمیرنف، آزمون فریدمن و کروسکال والیس )در سطح معناداری05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سه مولفه اشتغال زایی مستقیم (001/0p= ،779/22= خی دو) و غیر مستقیم(001/0p= ،55/70= خی دو) به لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود دارد. همچنین از نظر محققان در اشتغال زایی مستقیم و دائمی، و از نظر کارشناسان اشتغال زایی مستقیم و فصلی، بیشترین سهم را داشتند. بنابراین با توجه به صنعت گردشگری ورزشی ایران می تواند از اقتصاد تک محصولی نجات یافته، و در پی آن معضل بزرگ بیکاری کشور را حل نماید.