فرآیند جامعه پذیری ورزشی

هدف اصلی تحقیق حاضر شناسایی و ارزیابی ضعف های فرآیند جامعه پذیری ورزشی نسل جوان می باشد که با رویکردی کمی و به روش توصیفی - پیمایشی انجام شده و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان ثبت نام شده در مقاطع تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه های شهر زاهدان تشکیل می دهند که بر اساس آن ۳۷۹ نفر به عنوان حجم نمونه پژوهش از روش نمونه گیری چند مرحله ای که از تلفیق روش نمونه گیری قشربندی شده و خوشه ای و با فرمول کوکران انتخاب گردیدند. برای ارزیابی میزان اعتبار یا روایی ابزار پژوهش از روش اعتبار صوری و برای سنجش میزان اعتماد یا پایایی مقیاس ها، از آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین جنسیت و وضعیت تأهل و درآمد و سن و تحصیلات با جامعه پذیری ورزشی نسل جوان رابطه ای وجود ندارد، اما بین خانواده و گروه همسالان و مدرسه و دیگران مهم و جامعه پذیری ورزشی نسل جوان رابطه ای مستقیم و معنی دار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد متغیر خانواده و متغیر دوستان در مجموع ۳۱ درصد از تغییرات جامعه پذیری ورزشی را تبین می کنند. همچنین متغیرهای مدرسه، دیگران، مهم رسانه های ارتباط جمعی نیز بر فرآیند جامعه پذیری ورزشی نسل جوان تأثیر مستقیم داشتند و کمبود هر کدام از این عوامل باعث ضعف در فرآیند جامعه پذیری ورزشی می گردد و این فرآیند را دچار چالش های عظیم می گرداند.