کاهش مخاطرات

بخش کشاورزی و بویژه زیربخش باغبانی، به دلیل وابستگی بیشتر به شرایط آب و هوایی، بیشترین آسیب ناشی از تغییرات اقلیمی را متحمل می شود، باغداری پایدار بر پایه رفتار بلندمدت باغداران برای تضمین پایداری و بهره وری زمین در آینده پدید می آید و به انتظارات و نگرانی های جامعه موردنظر در مورد تأمین غذای سالم و به حفاظت از محیط زیست و کاهش مخاطرات طبیعی توجه دارد. هدف اصلی این پژوهش، بررسی راهکارهای کاهش مخاطرات طبیعی و مدیریت ریسک در توسعه پایدار باغات مرکبات استان مازندران بود. پژوهش از نوع کاربردی و جامعه آماری آن شامل 122361 باغدار مرکبات در روستاهای مربوط به 12 شهرستان استان مازندران بود.حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 290 نفر تعیین گردید و نمونه گیری به روش طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه ای بوده که روایی (صوری و محتوایی) آن بر اساس نظر جمعی از کارشناسان کشاورزی پایدار، اعضای هیأت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی و گروه مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران تأیید گردید و روایی تشخیصی با استفاده از شاخص میانگین واریانس استخراج شده و پایایی پرسشنامه با استفاده از محاسبه آلفای کرونباخ و نیز پایایی ترکیبی تأیید شد.برای تبیین راهکارها از روش تحلیل عاملی تأییدی در مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار لیزرل نسخه 8.80 استفاده گردیده است. با توجه به نتایج تحقیق در رتبه بندی سازه های مربوط به بعد سازوکارها در مدل تحلیل عاملی مرتبه دوم، ""عوامل حمایتی- اعتباری""، "" عوامل محیطی- فضایی"" ، "" عوامل اجتماعی-مشارکتی""، "" عوامل دانش و آگاهی""، "" عوامل زیرساختی- نهادی"" ، ""عوامل آموزشی- اطلاعاتی"" و "" عوامل اقتصادی"" به ترتیب بیشترین نقش را به واسطه بار عاملی در ساختار عاملی مرتبه دوم دارند.

تحلیل فضایی، رویکردی روش شناسانه است که به چگونگی پراکندگی پدیده ها، روابط متقابل، ریشه یابی تفاوت ها و تشابهات آنها و وقایع در چارچوب دیدگاه های جغرافیایی می پردازد. تحلیل فضایی می تواند از طریق بررسی نحوه تغییر و تحول پدیده ها به کشف نظم مکانی پدیده ها و منجر به تئوری جدیدی شود. تاب آوری ارتقاء ظرفیت سیستم برای توانمندی و بازیابی، تحمل و انطباق با شرایط موجود پس از وقوع حوادث است. در صورت تاب آور نبودن فضاهای شهری و عدم پیش بینی های لازم و نداشتن آمادگی ها، خسارات جبران ناپذیری بر ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی زندگی جوامع به بار خواهد آمد. هدف این پژوهش بررسی و تحلیل تاب آوری در مناطق دهگانه شهر تبریز در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، نهادی و کالبدی- زیرساختی به منظور دستیابی به راهکارهای مناسب تاب آوری است. جامعه آماری پژوهش کارشناسان شهری در مناطق دهگانه شهر تبریز که بر پایه فرمول کوکران، تعداد نمونه ها به دست آمده و با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. این پژوهش از نوع اکتشافی -توصیفی با روش های کمی با بهره گیری از نرم افزار SPSS آزمون (Levene) انجام گرفته است. یافته های پژوهش بر اساس آزمون مقدار f بدست آمده (294/2) و سطح معنی داری بدست آمده (028/0) با درجه آزادی (6/60) در سطح 05/0 از نظر آماری تفاوت معنی داری بین میانگین های این مناطق وجود دارد. منطقه 9 با بالا ترین میانگین(64) دارای تاب آوری بسیار بالا و مناطق چهار و هفت با میانگین های (28/50 و 85/49) دارای کمترین تاب آوری هستند. براساس شاخص های تاب آوری در سطح مناطق 10گانه، مناطق2، 5 و 6 با میانگین های (14/55، 14/54، 85/56) دارای سطح متوسط از نظر تاب آوری هستند. همچنین بر اساس ارزش ویکور میزان تاب آوری مناطق تبریز براساس ابعاد چهارگانه تاب آوری شهری از لحاظ کالبدی و نهادی وضعیت نامناسبتری دارند. بنابراین مدیران شهری با توجه به تاب آوری متفاوت در مناطق مختلف سیاست گذاری ها و برنامه ریزی متناسب برای ارتقاء مناطق کمتر تاب آور را در اولویت قرار دهند.

مقدمه: بلایا رخدادهای کمیابی هستند؛ با وجود این، برنامه ریزی دقیق و آموزش در جهت آماده سازی سازمان های بهداشتی و درمانی برای مقابله با این رویدادها، بسیار ضروری است. مقاله حاضر، برنامه ریزی مدیریت بلایا و مانورهای مرتبط را درون سازمان های بهداشتی و درمانی ایران بررسی می کند. روش ها: این مطالعه مقطعی و از نوع کمّی است که برای انجام آن تعداد 230 پرسشنامه، که سؤالاتی در زمینه برنامه ریزی جامع، کارت های عملیاتی یا برنامه های عملیاتی استاندارد، برنامه ریزی مداوم کسب و کار و برنامه اقتضایی را دربرمی گرفت، در بین مدیران سلامت توزیع گردید. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار SPSS و از طریق آزمون های آماری مختلف انجام شد. یافته ها: اگرچه درون سازمان ها برنامه های جامع وجود دارد؛ اما برنامه های اقتضایی، برنامه های استمرار کسب و کار و کارت های عملیاتی مورد توجه قرار نگرفته اند. کمیته های عملیاتی مدیریت بلایا واقع در سازمان ها نیز، در جهت بهبود توانایی مقابله با بحران ها، اقدام مناسبی انجام نداده اند. نتیجه گیری: در جهت ارتقای سیستم مدیریت بلایا باید اقداماتی، مانند مهندسی مجدد در جهت طراحی سیستم مدیریت بلایا، فعالیت های آماده سازی، تدوین استانداردها و پروتکل ها، آموزش کارکنان و مانورهای منظم، صورت گیرد.

کارکنانی که در محیطهای کار نظامی مشغول انجام وظیفه هستند بهگونهای در معرض خطرات ناشی از کار میباشند. عامل بسیار مهمی که نقش اساسی در ارتقا ایمنی و جلوگیری از خطرات را دارد؛ فرهنگ ایمنی کارکنان نیروهای مسلح میباشد. اولین گام اجرایی در خصوص تعالی فرهنگ ایمنی، تدوین الگوی آن است؛ که هدف اصلی این پژوهش میباشد. در این پژوهش ابتدا با بهرهگیری از بررسی مبانی نظری و مطالعات اسنادی و همچنین مصاحبه با 32 نفر از خبرگان، صاحبنظران، مدیران و فرماندهان حوزه HSE در نیروهای مسلح، مولفههای ششگانه اصلی تأثیرگذار در تعالی فرهنگ ایمنی نیروهای مسلح تعیین و سپس مراحل و گامهای ششگانه اساسی لازم در فرایند تعالی فرهنگ احصا گردید و سرانجام با بهرهگیری از نتایج به دست آمده دراین دو بخش و ترسیم الگو در فضای دو بعدی «افزایش ایمنی، کاهش مخاطرات ن.م.» و «تعالی فرهنگ ایمنی ن.م. و تقویت رفتار مطلوب»، الگوی تعالی فرهنگ ایمنی نیروهای مسلح ارائه گردید. این الگو که بر مبنای اصول علمی و اخذ نظر خبرگان، متناسب با وضعیت و الزامات بومی و اقتضایی نیروهای مسلح، برای اولین بار در کشور تدوین و ارائه گردیده است؛ میتواند مبنایی علمی برای اقدامات اجرایی در جهت ارتقا و تعالی فرهنگ ایمنی نیروهای مسلح قرار گرفته و موجب انسجام و اثربخشی این اقدامات گردد.

کارکنانی که در محیطهای کار نظامی مشغول انجام وظیفه هستند بهگونهای در معرض خطرات ناشی از کار می باشند. عامل بسیار مهمی که نقش اساسی در ارتقا ایمنی و جلوگیری از خطرات را دارد؛ فرهنگ ایمنی کارکنان نیروهای مسلح میباشد. اولین گام اجرایی در خصوص تعالی فرهنگ ایمنی، تدوین الگوی آن است؛ که هدف اصلی این پژوهش میباشد. در این پژوهش ابتدا با بهرهگیری از بررسی مبانی نظری و مطالعات اسنادی و همچنین مصاحبه با 23 نفر از خبرگان، صاحبنظران، مدیران و فرماندهان حوزه در نیروهای مسلح، مولفههای ششگانه اصلی تأثیرگذار در تعالی فرهنگ ایمنی نیروهای مسلح تعیین و سپس مراحل و گامهای ششگانه اساسی لازم در فرایند تعالی فرهنگ احصا افزایش ایمنی، « گردید و سرانجام با بهرهگیری از نتایج به دست آمده دراین دو بخش و ترسیم الگو در فضای دو بعدی الگوی تعالی فرهنگ ایمنی نیروهای مسلح ،» تعالی فرهنگ ایمنی ن.م. و تقویت رفتار مطلوب « و ». کاهش مخاطرات ن.م ارائه گردید. این الگو که بر مبنای اصول علمی و اخذ نظر خبرگان، متناسب با وضعیت و الزامات بومی و اقتضایی نیروهای مسلح، برای اولین بار در کشور تدوین و ارائه گردیده است؛ میتواند مبنایی علمی برای اقدامات اجرایی در جهت ارتقا و تعالی فرهنگ ایمنی نیروهای مسلح قرار گرفته و موجب انسجام و اثربخشی این اقدامات گردد. نتایج نشان میدهد که اجرای "5اس" بر عملکرد عاملان ذیحساب ناجا تأثیر دارد؛ به عبارتی هر یک از اجزای "5اس"(سازمادهی و تعمیر، نظم و ترتیب، پاکیزه سازی و تمیزی، تداوم و ایمنی، تعلیم و انضباط) تأثیر بسزایی در عملکرد عاملان ذیحساب ناجا دارد.