تحلیلی بر قوانین مناطق دریایی کشور امارات متحده عربی در پرتو حقوق بین المللی دریاها (با تأکید بر منافع سرزمینی ایران)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
قانون جامع مناطق دریایی امارات متحده عربی مربوط به سال 1993 میلادی است. قوانین مناطق دریایی امارات بر منافع دریایی و حقوق کشورهای دیگر از جمله ایران تأثیر می گذارد. تحقیق حاضر با بررسی تطبیقی قانون مناطق دریایی سال 1993 امارات و سایر قوانینی دریایی این کشور با مفاد کنوانسیون بین المللی سال 1982 حقوق دریاها، تفاوت و ابهام قانون مناطق دریایی امارات با کنوانسیون بین المللی حقوق دریاها را تشریح کرده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، بنیادی - کاربردی و از حیث ماهیت و روش، توصیفی - تحلیلی است. گردآوری اطلاعات با روش کتابخانه ای و اسناد موجود انجام شده است. قوانین دریایی امارات، بیانیه های این کشور بر اساس اسناد سازمان ملل متحد، متن کنوانسیون حقوق بین المللی دریاها و سایر اسناد موجود، مطالعه و بررسی شده است. یافته های تحقیق بیان گر آن است که بیشتر قوانین امارات برگرفته از متن و محتوای کنوانسیون بوده است. قانون ترسیم خطوط مبدأ مستقیم امارات (قانون سال 2022) و برخی از مفاد قانون مناطق دریایی سال 1993 همانند: اعمال نظام حقوقی آب های داخلی در آب های میان جزایر (ماده 2)، استثنائات عبور بی ضرر از دریای سرزمینی (ماده 5)، گسترش دریای سرزمینی در منطقه انحصاری - اقتصادی (ماده 7)، صلاحیت امنیتی در منطقه نظارت (ماده 10) و مجازات حبس برای نقض مقررات در برخی مناطق دریایی (ماده 26) با کنوانسیون متفاوت بوده و از موارد اختلافی کشورها است. از موارد اختلافی قوانین دریایی امارات با کنوانسیون، نحوه ترسیم خطوط مبدأ مستقیم امارات تأثیری مهم بر صلاحیت دریایی کشورهای مجاور و مقابل همانند ایران می گذارد.