نگرش به جُرم

هدف از این مقاله، تبیین جامعه شناختی عوامل مؤثر بر نگرش جوانان به جُرم برمبنای نظریه آیسک آیزن و مارتین فیشباین می باشد. برمبنای روش شناسی تحقیق با تکیه بر روش تحقیق پیمایشی و با استناد بر تکنیک مصاحبه کتبی (پرسشنامه محقق ساخته برمبنای طیف رنسیس لیکرت) سعی گردید با مراجعه به کانون اصلاح و تربیت استان البرز (به روش نمونه گیری متناسب با محیط تحقیق و برآورد حجم نمونه به کمک جدول مورگان)، از تعداد 83 نفر جوانان (پسر) بزهکار با 73 نفر مصاحبه شود. براساس تحلیل رگرسیون چندگانه و معادله مجذور رگرسیون، 55 درصد تغییر در نگرش به جُرم، با تأثیرِ بهم پیوسته معاشرت های ترجیحی، محل جُرم و انگیزه مهاجرت، قابل تبیین است. لذا 30 درصد این مقدار مربوط به سهم (مثبت/ افزایش) معاشرت های ترجیحی، 17 درصد مربوط به سهم (مثبت/ همین شهر) محل جُرم، و 7 درصد مربوط به سهم (مثبت/ جمعی) انگیزه مهاجرت است. بنابراین با تأکید بر مکانیزم های جامعه پذیری (خانواده، مدرسه، گروه دوستان، سازمان ها و رسانه ها) و با ایجاد سرانه ورزشی، مکان های تفریحی، کتابخانه ها، فرهنگسراها، هئیت های مذهبی و آموزش های مناسب تبلیغاتی ازطریق بیلبوردها، مراکز خرید، پاساژها، و نظایر آن می توان به فرآیند پیشگیری از جُرم پرداخت. 

در دهه های اخیر به موازات افزایش نرخ جرایم و تغییر انواع آن در جامعه ی ایران، میزان اجرای مجازات های رسمی مرتبط با جرایم خاص، توسط دستگاه کیفری در سطح کشور افزایش نسبی یافته است. این مجازات ها، که بعضأ در ملاءعام و انظار عمومی نیز به اجرا در می آیند، صرفنظر از سیاست ها و اهداف اجرایی مدنظر مراجع رسمی و قانونی، واکنش های گوناگونی را در سطح جامعه و افکارعمومی در پی دارند که از منظرهای مختلف، قابل بررسی علمی و تجربی می باشد. این پیمایش با هدف سنجش و ارزیابی تأثیر مجازات های رسمی بر نگرش عموم نسبت به جرم، با استفاده از مفروضات تئوری های بازدارندگی و تقویت پیوندهای اجتماعی به انجام رسیده است. جمعیت آماری شامل تمامی شهروندان بالای 18سال خمینی شهر اصفهان بوده است، که  171 نفر آنان به عنوان نمونه آماری با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند. یافته های تحقیق حاکی از نگرش منفی نسبتأ قوی نسبت به جرم در جامعه مورد مطالعه، میزان آگاهی پایین و ارزیابی مثبت پاسخگویان از اجرای مجازات های رسمی بوده است. در نهایت، رابطه بین متغیرهای آگاهی و ارزیابی از مجازات ها با نگرش نسبت به جرم معنادار بوده است. متغیرهای پیوند اجتماعی و بازدارندگی، 27% از تغییرات نگرش نسبت به جرم را تبیین کرده اند.