صنعت گردشگری ورزشی

هدف از پژوهش حاضر آینده نگاری توسعه منابع انسانی در صنعت گردشگری ورزشی بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از نظر روش پیمایشی بود. جامعه آماری این تحقیق را اعضای هیات علمی، مدیران منابع انسانی در حیطه گردشگری ورزشی و خبرگان گردشگری ورزشی تشکیل دادند که نمونه گیری هدفمند به روش گلوله برفی تعداد 22 نفر تشکیل دادند. جهت جمع آوری داده ها از مصاحبه های عمیق و نیمه ساختارمند استفاده شد. به همین منظور ابتدا محقق به بررسی ادبیات و مبانی نظری مرتبط با صنعت گردشگری ورزشی پرداخت. سپس مصاحبه، به طور نیمه ساختار یافته، با خبرگان جهت تعیین عوامل انجام گرفته است (22 مصاحبه تا زمان اشباع داده ها انجام شد). برای تحلیل اثرات متقابل از پرسشنامه ماتریسی محقق ساخته براساس یافته های کیفی و برای پردازش داده ها در بخش اول مطالعه از تکنیک دلفی و در بخش دوم مطالعه از تحلیل اثرات متقابل با نرم افزار میکمک استفاده شد. در نهایت متغیرهای پایداری مالی دولت، ثبات سیاسی و رشد منابع انسانی به عنوان متغیرهای تاثیرگذار می باشند. متغیرهای سیاست گذاری دولت و تغییرات جمعیتی به عنوان متغیرهای تاثیرگذار می باشند. متغیرهای چند مهارتی، برآورد نیروی انسانی، گزینش و استخدام کارکنان، ارزیابی مداوم منابع انسانی، تعادل سالم در کار و زندگی، کیفیت روابط کارفرما-کارمند و جبران خدمات به عنوان متغیرهای تاثیرپذیر شناسایی شدند. متغیره های برنامه آموزشی و جانشین پروری به عنوان متغیر دو وجهی و در نهایت متغیرهای امنیت و سرمایه گذاری منابع انسانی، عوامل زیرساختی (محیطی مکانی)، همگرایی سازمانی، فناوری اطلاعات، محیط قانونی منابع انسانی، شایستگی منابع انسانی به عنوان متغیرهای مستقل شناسایی شدند.

هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل اشتغال حاصل از توسعه گردشگری ورزشی بوده است. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و از لحاظ هدف، کاربردی می باشد که به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه افرادی بوده که حداقل یک کتاب یا دو مقاله علمی پژوهشی در حوزه های مرتبط با اشتغال وگردشگری به چاپ رسانده اند و کارشناسان اداری در حوزه اشتغال و گردشگری با حداقل مدرک کارشناسی که دارای حداقل 10 سال تجربه کاری باشند. روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای بوده است. حجم تقریبی جامعه آماری محققان 1000 نفر و کارشناسان 1600 نفر در نظر گرفته شد و با استفاده از فرمول Q کوکران تعداد 334 نفر تعیین شد که به صورت تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بوده که با استفاده از نظر کارشناسان، روایی صوری آن تایید و با تحلیل عاملی اکتشافی، عوامل اصلی مشخص و سپس با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفتند. ضریب آلفای کرونباخ نیز 90/0 محاسبه شد. با استفاده از آزمون آماری رگرسیون خطی و مدل یابی معادلات ساختاری به بررسی اثرات متغیر های مشاهده شده بر متغیر های مکنون پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان داد که میانگین عوامل توسعه صنعت گردشگری ورزشی با عنوان "توسعه گردشگری ورزشی" در ایجاد فرصت های شغلی به شکل مستقیم و غیر مستقیم(فصلی و پاره وقت) نقش دارند. بنابراین، با توجه به قابلیت ها و توانمندی های کم نظیر ایران در حوزه گردشگری ورزشی، از یک سو و وجود درصد بالای جمعیت جوان و جویای کار در کشور، از سوی دیگر می توان از صعت گردشگری ورزشی به مثابه راهکاری مناسب برای اشتغال زایی سود جست.