ذی نفان لیگ فوتبال

حضور ذی نفعان مختلف، مدیران سازمان لیگ را با چالش هایی در برنامه ریزی و تخصیص منابع مختلف، مواجه ساخته-است و هدف این پژوهش، تحلیل استراتژیک ذی نفعان سازمان لیگ برتر فوتبال جمهوری اسلامی ایران بود. بدین منظور 197 متخصص دانشگاهی حوزه مدیریت بازاریابی و راهبردی ورزش و مدیران و کارکنان سازمان لیگ برتر فوتبال و ورزشکاران و مربیان، به عنوان نمونه پژوهش، با پاسخ به پرسش نامه مندلو (1991) و ثقفی (1393)، به تعیین میزان قدرت، منافع، پتانسیل (تهدید و همکاری) و فوریت ذی نفعان پرداختند. تجزیه و تحلیل بر اساس نرم افزار اس.پی.اس.اس صورت گرفت. نتایج حاکی از آن بود که سازمان لیگ برتر فوتبال دارای 2 گروه ذی نفعان است: ذی نفعان اصلی (حامیان مالی، رسانه های ورزش ملی، دولت و ارگان های دولتی، بازیکنان و مربیان و داوران حاضر در لیگ برتر) و ذی نفعان اولیه (هواداران و تماشاگران لیگ)، که در این میان، دولت و ارگان های دولتی دارای پتانسیل تهدید و همکاری بالایی هستند و به دلیل بالا بودن میزان فوریت، باید به عنوان یک ذی نفع مهم، استراتژی مشارکت دادن در نظر گرفته شود. نتایج این پژوهش می تواند به مدیران و برنامه ریزان کمک نماید تا بدانند در برخورد با هر ذی نفع چه استراتژی را بکار گیرند و در نهایت با تأمین خواسته های آنان بتوانند به سمت حرفه ای گرایی گام بردارد.