ابزارهای سیاستی ارزی

کاهش شدید ارزش پول ملی در سالهای ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ را میتوان یکی از مصادیق بحرانهای ارزی نامید. با اینکه تشدید و توسعه این بحران به دلیل ساختار نامناسب اقتصادی کشور در سالهای منتهی به بحران بوده، اما شکی نیست که تهدیدها و تحریمهای غرب عامل اصلی شروع این بحران است. تحریمهای غرب از طریق کاهش منابع ارزی و ایجاد محدودیت در جابهجایی این منابع، توازن عرضه و تقاضا در بازار ارز کشور را هدف گرفت و این عدم توازن آغازگر بحران ارزی بود. این مقاله تالش دارد با استفاده از تجارب حاصل از بحران ارزی گذشته، ساختاری برای نظام ارزی کشور پیشنهاد کند تا در مقابل تهدیدهای احتمالی آتی بتواند مقاومتر از گذشته عمل کند. این ساختار دربردارنده پیشنهادهایی در حوزه عوامل زیرساختی، عوامل مربوط به عرضه باثبات منابع ارزی، مدیریت تقاضای منابع ارزی و توسعه بازار ارزهای خارجی است