سیستم فعال ساز رفتار

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سیستم بازداری و فعال ساز رفتار و نشخوار و ابراز خشم با میانجی گری دشواری در نظم دهی هیجان در دانشجویان انجام شد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه مطالعه شامل تمامی دانشجویان 18 تا 22 ساله مشغول به تحصیل در دانشگاه های دولتی شهر تهران در سال 1402 بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به مقیاس سیستم بازداری و فعال ساز رفتار کارور و وایت، مقیاس نشخوار خشم ساکودولسکی و همکاران، مقیاس ابراز خشم باس و پری و همکاران و نسخه کوتاه مقیاس دشواری در نظم دهی هیجان بیوربرگ و همکاران پاسخ دادند. به منظور تحلیل داده ها، از تحلیل مسیر به روش رگرسیون سلسله مراتبی مطابق با پیشنهاد بارون و کنی و آزمون سوبل استفاده شد. نتایج نشان داد سیستم های بازداری و فعال ساز رفتار با واسطه دشواری در نظم دهی هیجان، به ترتیب قادر به پیش بینی نشخوار و ابراز خشم هستند. یافته های پژوهش برای درک مکانیسم پیچیده رابطه سیستم بازداری و فعال سازی رفتار و نشخوار و ابراز خشم مفید است و پیامدهایی عملی برای مداخلات پیشگیرانه و درمانی در مدیریت هیجان خشم دارد.