شایستگی رهبران نوآوری

امروزه شهرها با مشکلات عدیده ای روبرو هستند ، چالش ها و معضلاتی که از طریق روش های مدیریت شهری سنتی و بدون بهره گیری از توانمندیهای مدیران خلاق و نوآور امکان فائق آمدن به این چالش و حل و فصل آنها دور از انتظار می نماید. مدیران و رهبران عرصه مدیریت شهری به عنوان پیشروان توسعه شهری بیش از پیش باید در زمینه پدیدآوردن شرایط رشد و توسعه نوآوری در بدنه مدیریت شهری، کارآمد باشند. وجود مدیرانی با شایستگی های رهبری نوآری در نظام مدیریت شهری می تواند در خصوص ارائه راه کارهایی برای مواجهه با چالش نوظهور در شهرها مثمر ثمر باشد. وجود رهبران پیشران نوآوری که بتوانند همچون موتور محرکی در تحقق توسعه و پیشرفت شهرها پرچمدار تغییرات و تحولات بی بدیل باشند بی شک در ایجاد شهرهایی توسعه یافته کار ساز خواهد بود. چنانچه نوآوری را نیروی محرک و حیاتی توسعه شهری در عصر حاضر بدانیم ، اولویت راهبردی برای همه رهبران و مدیران شهری داشتن شایستگی های لازم در این زمینه است. نقش رهبران در تسهیل خلاقیت و نوآوری و تاثیرگذاری برآن غیر قابل انکار است . هدف از این پژوهش ارائه چارچوب نظری برای شناسایی و ارزیابی مدل های شایستگی رهبران نوآوری در عرصه نظام مدیریت شهری از طریق روش فراترکیب می باشد. در پژوهش حاضر از روش مرور نظامند ادبیات نظری برای جمع آوری داده ها استفاده شده است. بر همین اساس از بین 210 مقاله مرتبط با توجه به معیارهای کیفی علمی 20 مقاله اصلی انتخاب شد. سپس سه مرحله کدگذاری انجام شد و مفاهیم و مقوله ها از داده های مبتنی بر ادبیات استخراج گردید. در نهایت یک مدل پنج بخشی که از فراترکیب ادبیات مدلهایی شایستگی رهبران نوآوری در نطام مدیریت شهری بدست آمده بود به عنوان مدلی کاربردی در سنجش میزان شایستگی های رهبران نواوری در عرصه مدیریت شهری ارائه گردید..