صنعت هتلداری و میهمان نوازی

مقدمه و هدف پژوهش: در دهه های اخیر هتلداری به یک حرفه پویا بدل شده، به این جهت برای حفظ پویایی و پایداری در عرصه رقابت های جهانی، لزوم توجه به استانداردسازی خدمات هتلداری و درک ویژگی های ملی و بومی هر منطقه ای دو چندان شده است. به این دلیل از دیدگاه فرهنگی، استانداردسازی خدمات هتلداری و میهمان نوازی در ساخت برند ملی نقش اساسی ایفاء می کند. روش پژوهش: این پژوهش، از نظر هدف در ردیف پژوهش های کاربردی است لذا به منظور اجرای عملی پژوهش از کارت های فیش برداری استفاده شده و در مطالعه میدانی برای اندازه گیری وضعیت موجود، پرسشنامه صاحب نظران طراحی شده است. همچنین در اجرای عملیات آماری و محاسباتی «روش دلفی» مورد استفاده قرار گرفته است. یافته های پژوهش: به منظور دستیابی به اهداف مورد نظر، بهترین امکانات و کامل ترین خدمات مورد رضایت میهمانان دارای 100 درصد امتیاز محاسبه شده است (درجه بندی)؛ امتیاز محاسبه شده برای کیفیت و کمیت خدمات (رتبه بندی)، 638/0 و امتیاز محاسبه شده برای معماری و کالبد فیزیکی ساختمان هتل (طبقه بندی) 362/0 می باشد. شاخص های اصلی الگوی تدوین شده 71 و تعداد شاخص های فرعی 850 فاکتور می باشد. در انتها مقیاس ستاره بازنگری و مجدداً طراحی شده است. نتیجه گیری: بازرسی و بررسی وضعیت عمومی و اختصاصی هتل ها، فاصله از استانداردها را در برخی از شاخص ها نشان می دهد. به این ترتیب مشخص می شود ستاره های سر در همه هتل های ایران درجه درست را نشان نداده و معمولاً بین 1 تا 2 ستاره اضافه دارند. همچنین مشخص شد شیوه نامه های درجه بندی و استانداردسازی موجود پاسخگوی نیازهای متنوع گردشگران دنیای کنونی نیست. در ادامه نتایج آزمون مدل نشان داد ساختارهای خدماتی و فیزیکی هتل، نقش انکارناپذیری در رشد گردشگری فرهنگی، استانداردسازی و ساخت برند ملی جهت جهانی شدن دارند.