ابعاد هوش فرهنگی

مقدمه و هدف پژوهش: در دنیای کنونی، هوش فرهنگی ابزاری ضروری برای مدیران و کارکنانی است که با همکاران، مشتریان، شرکا، رقیبان، دولتمردان و دیگر فعالان تجاری رو به رو می شوند. بر این اساس هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش هوش فرهنگی در عملکرد کارکنان می باشد. روش پژوهش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر نحوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی و از نظر شیوه اجرا پیمایشی است. حجم نمونه مطابق جدول مورگان تعیین و روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای است. جامعه آماری تحقیق شامل 159 نفر از کارکنان حوزه بین الملل شاغل در بانک کشاورزی می باشد. یافته ها: نتایج حاصله از تحقیق نشان داد که بین هوش فرهنگی کارکنان با عملکرد آنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. مؤلفه های هوش فرهنگی نیز به ترتیب مؤلفه ی شناختی بیشترین، مؤلفه ی انگیزشی در رده بعدی و مؤلفه ی رفتاری کمترین رابطه را با عملکرد داشتند؛ اما بین مؤلفه ی فراشناختی و عملکرد ارتباطی به دست نیامد. نتیجه گیری: مؤسسات و سازمان هایی مانند بانک که کارکنان آنان بر حسب ماهیت فعالیت، تعامل بیشتری با افراد کثیری از جامعه دارند، باید کارکنانشان را به قابلیت هوش فرهنگی مجهز نمایند.

مقدمه و هدف پژوهش: کارکنان با افزایش هوش فرهنگی خود می توانند به برداشت و قضاوت دیگران درباره خود اهمیت دهند که بررسی رابطه هوش فرهنگی با مدیریت برداشت کارکنان دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران هدف پژوهش حاضر بوده است. روش پژوهش: نحوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی - پیمایشی است.جامعه آماری کلیه کارکنان دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران می باشد.سوالات هوش فرهنگی و مدیریت برداشت در قالب یک پرسشنامه در اختیار 31 نفر از کارکنان دانشکده مدیریت و اقتصاد قرار گرفت. روایی پژوهش با روش صوری و روایی هم گرایی از روش(PLS) مورد تایید قرار گرفت.پایایی پژوهش از نوع پایایی ترکیبی و تجزیه و تحلیل داده ها از معادلات ساختاری وحداقل مربعات زوجی(PLS) و نرم افزار«SPSS» استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان می دهد که بین هوش فرهنگی کارکنان با مدیریت برداشت آنان رابطه مثبت ومعناداری وجود دارد. فرضیه های مرتبط با مولفه های هوش فرهنگی؛استراتژی،دانش،انگیزش و رفتار با متغیر مدیریت برداشت مورد آزمون قرار گرفت که خروجی حاصل از نرم افزار مثبت و معنادار بودن فرضیه ها را نشان دادند. نتیجه گیری: سازمان ها با توجه به قابلیت و توانایی های کارکنان و به واسطه ارتقای هوش فرهنگی خود، تصویری برجسته از خود در هنگام تعامل با دیگران ایجاد نمایند که بدین صورت به موفقیت های بهتری در سازمان دست می یابند.