بهینه سازی مصرف سوخت

در این تحقیق با رویکردی نوین، به دو موضوع بهایابی و پایداری به صورت توأمان پرداخته می شود و طبق بررسی ها و سوابق تحقیق این رویکرد در نوع خود بدیع و برای اولین بار انجام شده است. با استفاده از رویکرد استقرایی و بر اساس نقش و مأموریت ویژه ای که شرکت بهینه سازی مصرف سوخت در صنعت نفت و انرژی دارد، ابتدا ابعاد پایداری، اولویت ها و نقش آن ها بر اساس نظر خبرگان و متخصصان حوزه انرژی (پایداری) احصاء و بر آن اساس بهای تمام شده فعالیت ها و محصولات شرکت محاسبه و درنهایت بهای تمام شده محصولات و خروجی های شرکت با در نظر گرفتن ابعاد پایداری نشان داده می شود. صرفه جویی رخ داده بر اساس میزان سرمایه گذاری و یا به تعبیر دیگر بهای تمام شده خروجی های شرکت (بر مبنای فعالیت) پس ازلحاظ نمودن نقش ابعاد پایداری ارائه و نشان داده می شود که هر یک از پروژه های (محصولات) شرکت، چه نقش و تأثیر متفاوتی در هر یک از ابعاد پایداری دارند.

بیش از سه دهه است که کشورهای عمده مصرف کننده حامل های انرژی، به صورت کاملاً جدی و برنامه ریزی شده، فعالیت های مربوط به کاهش تلفات ناشی از مصرف حامل های انرژی و سیاست های بهینه سازی مصرف سوخت را دنبال کرده اند که از این رهگذر نه تنها در هزینه های مربوط به مصرف حامل های انرژی به صرفه جویی های قابل توجهی دست یافته، بلکه از توسعه فزاینده روند تخریب محیط زیست نیز به نحو مؤثری جلوگیری کرده اند. ارتقای سطح تکنولوژی ساخت و تولید، افزایش درآمدهای دولت از ناحیه مالیات های کنترل کننده مصرف سوخت و نظایر آن، از دیگر ثمرات اجرای سیاست های مصرف انرژی بوده است. در کشور ما نیز این مهم از دهه 1370 ، برنامه های بیهنه سازی مصرف حامل های انرژی مورد توجه جدی کارگزاران نظام و برنامه ریزان اقتصادی کشور قرار گرفته است. تأسیس سازمان بهینه سازی مصرف سوخت کشور در سال 1379، نقطه عطفی در گسترش و تعمیق این حرکت در فرایند توسعه اقتصادی کشور بوده است. برنامه ها و سیاست های این سازمان در امور بهینه سازی انرژی و جلوگیری از تلفات مصرف سوخت در سه گام تعیین استانداردها، تشویق و تنبیه، نظارت مستمر بر رعایت استانداردها و در چهار بخش اصلی ساختمان و مسکن، حمل و نقل، صنعت و پروژه های CNG دنبال می شود. در این مقاله به اهم برنامه های اجرا شده و در دست اجرای سازمان پرداخته می شود.