افسانه های کرمان

براساس نظریه های یونگ، «ناخودآگاه جمعی» ذخیره ای است ارزشمند و برجای مانده از نخستین نیاکان بشر که نزد همه اقوام ملل و مذاهب مشترک است و مضامینی هماهنگ دارد. ناخودآگاه جمعی مهم ترین و تأثیرگذارترین محتویاتی را شامل می شود که شخص در زندگی خود با آن ها مواجه می شود. یکی از محتویات برجسته و تأثیرگذار ناخودآگاه جمعی «کهن نمونه مادرمثالی» است که در صورت های واقعی مجازی و با ماهیتی مثبت و منفی نمایان می شود. در پژوهش حاضر، ضمن اشاره به چیستیِ نقد کهن نمونه ای، کهن نمونه مادرمثالی تشریح و در ادامه مظاهر مجازی آن مانند: اشیا، حیوانات و طبیعت و همچنین نمودهای مثبت و منفی آن در کتاب فرهنگ مردم کرمان بررسی می شود. پس از بررسی شواهد استخراج شده و فراوانی کاربرد هریک از مظاهر، مشخص شد که افسانه های کرمان از نظر مظاهر مجازی و نمودهای مثبت و منفی کهن نمونه های مادرمثالی غنی است و با نظریه های یونگ مطابقت دارد.