بررسی تأثیر آموزش آلفا بر یادگیری فارسی به غیرفارسی زبانان با روش دوتایی
منبع:
پژوهش های نوین ادبی سال دوم بهار و تابستان ۱۴۰۲ شماره ۳
205 - 226
مطالعه ی پیش رو با هدف بررسی روش تندم در آموزش فارسی به غیر فارسی زبانان صورت پذیرفته است. این تحقیق یک مطالعه ی توصیفی پیمایشی کاربردی است که بارویکرد کمی و به صورت مقطعی اجرا شده است. جامعه ی آماری این تحقیق یادگیرندگان زبان فارسی بوده اند که به روش تصادفی ساده و بدون جایگذاری نمونه ای به تعداد 372 عضو از میان آنها انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ی استاندارد گفتگو محور بهره گرفته شد که روایی و پایایی آن ارزیابی و به تأیید رسید. برای آزمون فرضیات تحقیق از روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده شد. نتایج به دست آمده از مدلسازی مسیری ساختاری تحقیق نشان می دهد که روش آلفا و مؤلفه های آن تأثیر معناداری بر یادگیری زبان فارسی به روش دوتایی دارد. همچنین تأثیر معناداری از آموزش آلفا و مؤلفه های آن یعنی 469 (95٪ = P، 05٪ = α، 96/1 ‹ 766/12 = T-Value، 372=n) بر یادگیری زبان فارسی به غیر فارسی زبانان مشاهده شد. علاوه براین، نتایج نشان دادند که مؤلفه ی آموزش آلفا تأثیر معناداری بر یادگیری زبان فارسی دارد. آزمودنی های دوزبانه در آزمون دیداری و آزمون شنیداری که شامل واژه های تک هجایی بودند، عملکرد بهتری نسبت به آزمودنی های تک زبانه داشتند. در آزمون دیداری شامل محرک های واژگانی دوهجایی بودند، تفاوت معناداری در عملکرد افراد تک زبانه و دوزبانه مشاهده نشد، اما در آزمون شنیداری، افراد دوزبانه واژه های بیشتری را به یاد آوردند نسبت به افراد تک زبانه بهتر عمل کردند. تحلیل کلی داده های آزمون های دیداری و شنیداری نیز عملکرد بهتر دو زبانه ها را در مقایسه با تک زبانه ها مورد تأیید قرار داد.