قومیت های کم شمار

در تدوین سیاست های زبانی و برنامه ریزی زبانی لازم است دولت ها و سیاستمداران به دوری گزیدن از دیکته کردن شرایط پیشبرد و رشد زبان های محلی توجه کنند. در برنامه ریزی زبانی توجه به دو عامل اصلی «واقع بینی» شرایط زبان های محلی و نیز چگونگی «مشارکت» تمامی ملیت ها و اقلیت ها در پیشبرد و اجرای سیاست زبانی حائز اهمیت است. حمایت در حفظ و پاسبانی زبان ها و تنوع فرهنگی در یک سرزمین موجب همدلی و نزدیک شدن قومیت ها به یکدیگر می شود، در حالیکه بی توجهی به این امر موجب مردن گویش های محلی و اندیشه و فرهنگ های قومیتی شده و در طول زمان نتیجه ای جز فروپاشی درونی نخواهد داشت. مقاله حاضر با روش توصیفی- تحلیلی به دنبال پاسخ این سوال اصلی است که سیاست های زبان ملی به چه صورت بر ادامه حیات سایر زبان ها و گویش های موجود در یک کشور مؤثر واقع خواهند شد؟ فرضیه طرح شده توسط نویسندگان تأکید می نماید که سیاست گذاری مبتنی بر نقش زبان ملی در هر کشوری می تواند انعکاس دووجهی بر بقا و رشد سایر زبان ها و گویش های رایج یک کشور برجای نهد. نوآوری پژوهش حاضر در استفاده از مواد زبانی مستندات و مدارک مصوبه ها و گردهمایی های علمی در حوزه سیاست زبانی و برنامه ریزی زبانی زبان های محلی / گویش های کم شمار در دولت های اتحاد شوروی و فدراسیون روسیه و نیز دستاوردهای آکادمی علوم شوروی و روسیه در راستای حمایت از تنوع زبانی و فرهنگی بر اساس تجربه یک کشور پهناور با قومیت های متنوع است.