سپهراندیشه ورزی پایداری

هدف این پژوهش که در بازه زمانی 1399-1400 انجام شده است، پیشنهاد چارچوبی برای اندیشه ورزی نقادانه بوده است که با روش شناسی کیفی انجام شد. برپایه تحلیل درونمایه ادبیات نظری و دستاوردهای زمینه ای برآمده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 26 نفر از اندیشه پرداران دانشگاهی، که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند و نیز با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی، اصلی ترین ویژگی های شناختی و گرایش درونی اندیشه ورزی نقادانه شناسایی شد. همچنین چارچوب مفهومی اندیشه ورزی نقاد، بسان گذرگاهی برای یادگیری پایدار که در برگیرنده شش نشانگر- بازشناسی مسئله؛ بازکاوی و تفسیر درست پدیده ها؛ استدلال ورزی؛ روشن سازی ابعاد گوناگون مسئله (تبیین)؛ داوری درباره روایی داده ها؛ بازاندیشی نقادانه- بسان ویژگی های شناختی و فراشناختی و نُه نشانگر- گرایش فزاینده به مسئله؛ کنجکاوی؛ گشودگی ذهنی؛ فروتنی؛ اندیشیدن بی باکانه؛ دوری جستن از هرگونه نقد جانبدارانه؛ استقلال اندیشگی؛ انتقادپذیری؛ اخلاق مداری- بسان ویژگی های گرایشی و انگیزشی اندیشه نقادانه، به تصویر کشیده شد. چارچوب پیشنهادی شاید بتواند راه را برای نقادانه اندیشی و نواندیشی درباره یادگیری آینده در سپهر اندیشه ورزی "پایداری" بگشاید.