بازی های بومی - محلی

از جمله مهارت های حرکتی بنیادی در دوره کودکی، مهارت های دستکاری است. دستکاری حرکتی درشت و شامل ارتباط فرد با اشیاست و اعمال نیرو به یک جسم یا جذب نیروی آن از ویژگی های آن است. هدف از این پژوهش، مطالعه تأثیر برنامه حرکتی منتخب شامل بازی های بومی محلی بر رشد مهارت های دستکاری پسران شش تا هشت ساله مناطق محروم بود. در این مطالعه نیمه تجربی، 20 کودک از بین کودکان پسر مناطق محروم شهرستان اندیمشک، به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. ابتدا از طریق آزمون رشد حرکتی عمده الریخ از آنها پیش آزمون گرفته شد. آزمودنی ها به شیوه تصادفی به دو گروه 10 نفره آزمایش و کنترل همتاسازی شدند، سپس به مدت 24 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه طی هشت هفته برنامه حرکتی منتخب اجرا شد. در مدت اجرای برنامه گروه کنترل فعالیت های معمول خود را انجام می دادند. با پایان برنامه از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. پس از بررسی نرمال بودن داده ها و برابری واریانس ها، داده ها به روش تحلیل واریانس چندمتغیری و تحلیل واریانس یکراهه در متن مانوا تحلیل شد. نتایج نشان داد بازی های بومی-محلی بر رشد مهارت های دستکاری تأثیر مثبت داشته است (979/0= η2،003/0=sig، 75/30=4،6F). بنابراین با تشویق کودکان به بازی های مناسب بومی-محلی می توان فرصتی برای تمرین و افزایش رشد مهارت های دستکاری آنها فراهم کرد.