مدل کامرون - کویین

ابزار ارزیابی فرهنگ سازمانی کامرون و کویین به عنوان یکی از معتبرترین مدل های فرهنگ سازمانی به منظور شناخت فرهنگ سازمانی غالب در بسیاری از سازمان ها مورد استفاده قرارگرفته است. هدف از پژوهش حاضر نقد، واکاوی نقاط ضعف و شناسایی گفتمان های اصلی نسبت به این مدل در سازمان های دولتی ایران است. بدین منظور ابزار ارزیابی فرهنگ سازمانی کامرون و کویین که در سال 1999 ارائه شده است به دقت مطالعه شد و داده های موردنیاز از طریق مطالعه کتابخانه ای منابع موجود و مصاحبه نیمه ساختاریافته دومرحله ای (20 نفر، 15 نفر) گردآوری شد. جامعه آماری در پژوهش حاضر کلیه مدیران و خبرگان سازمانی در سازمان های دولتی بودند. در بخش نخست پژوهش 20 مصاحبه با خبرگان انجام شد که به شیوه هدفمند انتخاب شده بودند و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی جهت دار 94 واحد معنادار، 33 رمز، 12 طبقه و 4 درون مایه از داده ها احصا گردید. پایایی یافته های بخش نخست با استفاده از روش پی اسکات مورد تأیید قرار گرفت. در بخش دوم پژوهش به منظور واکاوی گفتمان ها و احصای گفتمان های اصلی نسبت به این مدل، مصاحبه با 15 نفر از خبرگان انجام شد و با شیوه تحلیل گفتمان انتقادی سه گفتمان اصلی کارکردی، اقتضایی و غیرکارکردی احصا گردید. در ادامه با استفاده از نظر خبرگان با روش رتبه بندی واسپاس، گفتمان های اصلی با اولویت غیرکارکردی، اقتضایی و کارکردی رتبه بندی شدند، به این معنا که از نگاه خبرگان سازمان های دولتی ابزار ارزیابی فرهنگ سازمانی کامرون و کویین مناسب برای پیاده سازی در سازمان های دولتی ایران نیست. در پایان نیز پیشنهادهایی برای بهبود مدل ارائه شد.