خود ارزشیابی های محوری

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رفتار جستجوی شغل بر اساس ویژگی های شخصیتی با نقش تعدیل گری خودارزشیابی های محوری انجام شد. روش: روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها همبستگی است. جامعه آماری متقاضیان شغلی بودند که در سال 1397 به موسسات مشاوره شغلی و کاریابی غیردولتی شهر تهران مراجعه کردند. حجم نمونه با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 206 متقاضی شغل انتخاب شد. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه رفتار جستجوی شغل بلو (1994)، پرسشنامه ویژگی های شخصیتی (NEO) و پرسشنامه خودارزشیابی های محوری جاج و همکاران (2003) جمع آوری شدند و تحلیل داد ها از طریق آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد مدل پیش بینی رفتار جستجوی شغل بر اساس ویژگی های شخصیتی با نقش تعدیل گری خودارزشیابی های محوری از برازش قابل قبولی برخوردار است. نتایج: نتایج حاکی از آن است که می توان از طریق ویژگی های شخصیتی میزان رفتار جستجوی را پیش بینی کرد. بنابراین باید مولفه های ویژگی های شخصیتی به عنوان عوامل مهم در پیش بینی رفتار جستجوی شغل در نظر گرفته شوند. همچنین خودارزشیابی های محوری نقش تعدیل گری را در پیش بینی رفتار جستجوی شغل بر اساس ویژگی های شخصیتی ایفا می کند.