پیش بینی رضایت تحصیلی براساس نیازهای روان شناختی با نقش میانجی هیجان های کلاس درس و طرحواره های ناسازگار اولیه(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
آموزش و ارزشیابی سال پانزدهم تابستان ۱۴۰۱ شماره ۵۸
107 - 132
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی رضایت تحصیلی بر اساس نیازهای روان شناختی با نقش میانجی هیجان های کلاس درس و طرحواره های ناسازگار اولیه بود. در این مطالعه توصیفی همبستگی، با روش خوشه ای تصادفی، 741 دانش آموز 13 تا 14 ساله منطقه پانزده شهر تهران در سال1400 به عنوان نمونه انتخاب و به پرسشنامه نیازهای بنیادی روان شناختی دسی(2000)، پرسشنامه تصویری طرحواره کودک دوسلدروف (DISC) لوئز، مایر و پتروسکی(2018)، مقیاس هیجان های کلاس درس، برگرفته از پرسشنامه هیجان های تحصیلی (AEQ) پکران، گوئتز و پری(2005) و خرده مقیاس رضایت تحصیلی، برگرفته از مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی (هیوبنر، 2001) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نرم افزار کمترین مربعات جزیی (PLS) تحلیل شدند. نتایج نشان داد متغیر نیازهای روان شناختی با میانجی گری هیجان های مثبت و منفی تحصیلی و طرحواره های ناسازگار اولیه تأثیر معنی داری در تبیین رضایت تحصیلی دارد و اثر کل این متغیر بر رضایت تحصیلی نیز معنی دار می باشد. بنابراین می توان گفت ارضاء نیازهای بنیادی روان شناختی باعث افزایش هیجان های مثبت کلاس درس کاهش هیجان های منفی کلاس درس و کاهش طرحواره های ناسازگار اولیه شده و از این طریق باعث ارتقاء رضایت تحصیلی می شود. لذا بر اساس نتایج حاصله، روان شناسان تربیتی می توانند با توجه کافی به نیازهای اساسی روان شناختی به طور هم زمان نقش مهمی در بهبود هیجان های کلاس درس و طرحواره های ناسازگار اولیه و ارتقاء رضایت تحصیلی ایفاء نمایند و از این طریق عواملی که منجر به دلزدگی آنان از درس و تحصیل می شود را از میان بردارند.