پذیرش فناوری های نوین

پیشرفت های بنیادین در علم و فناوری، سازوکار اداره سازمان ها را در سراسر دنیا به طرز شگفت انگیزی دستخوش تحول کرده است. ازاین رو، فرهنگ پذیرش و توسعه علم و فناوری در سازمان های رسانه ای که در لبه تیز قرار دارند مستلزم دقت و توجه جدی است؛ درحالی که تجربه زیسته در سازمان های مذکور نشان از وجود موانع مهم در پذیرش و کاربردی سازی فناوری های نوین از سوی مدیران و کارکنان دارد. این پژوهش با اهداف ارائه راهبردهای مدیریتی به شناسایی و تحلیل موانع کلان اثرگذار بر پدیده پذیرش و توسعه فناوری های نوین در سازمان های رسانه ای انجام شده است. موانع کلان اثرگذار از طریق مصاحبه نیمهﺳﺎﺧﺘﺎریﺎﻓﺘﻪ (با روش تحلیل مضمون) از 14 نفر از خبرگان که به صورت هدفمند انتخاب شدند، احصا شد و از طریق رویکرد پژوهش عملیاتی نرم و تکنیک دیﻤﺘﻞ و طراحی پرسشنامه ای که در اختیار 13 نفر از خبرگان حوزه مدیریت رسانه قرار گرفت، رواﺑﻂ درونی ﺑیﻦ موانع مذکور، ﺷﻨﺎﺳﺎیی و تحلیل ﺷﺪ و ﻣیﺰان تعامل بین موانع و اﺛﺮﮔﺬاری و اﺛﺮﭘﺬیﺮی ﻫﺮ مانع ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎیﺮ موانع ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﮔﺮدیﺪ. ﻧﺘﺎیﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد کﻪ ﻣﻬﻢ ﺗﺮیﻦ موانع کلان اثرگذار ﻋﺒﺎرت اﻧﺪ از: اینرسی سازمانی، عدم تحو ل گرایی مدیریت، عدم نگرش نهادی، فقدان تحقیق و توسعه جامع، مسائل مربوط به منابع انسانی، فرهنگ ضعیف سازمانی، عدم تحلیل مناسب هزینه فایده در پذیرش فناوری های نوین، عدم پویایی ساختار سازمانی، مسائل زیرساختی، مسائل سیاسی و اداری کلان، موانع قانونی، عدم سهولت در دسترسی، آموزش و انتقال فناوری. دو نتیجه نظام یافته از این پژوهش حاصل شده است؛ نخست شدت اثرگذاری و اثرپذیری درونی موانع مربوط به توسعه فناوری های نوین در سازمان های رسانه ای و سپس اولویت بندی این موانع انجام شده است.