پیکره زبانی بومی

در این مقاله، در راستای آموزش فرهنگ محور زبان های خارجی، به نقاط تماس و ارتباطی که بین ادبیات و سینمای اقتباسی از باب آموزش زبان خارجی وجود دارد پرداخته می شود. فرض ما در این مقاله این است که این دو پیکره فرهنگی که بومی هستند چنانچه که در برنامه تدریس گنجانده شوند، به ابزاری مناسب در جهت آموزش زبان خارجی با محوریت توانش بینافرهنگی کمک شایانی خواهند داشت. لذا ابتدا به ویژگی های خاص ماهیتی متن ادبی و متن سینمایی یا همان فیلم پرداخته می شود. در این راستا دلایل آموزشی که در کنار منابع درسی معتبر، به استفاده از این نوع منابع بومی در کلاس زبان اعتبار می بخشند مورد بررسی قرار می گیرند. در ادامه سه الگوی بهره بری از این دو پیکره بومی در امر آموزش زبان معرفی و پیشنهاد می گردند. و در ادامه به ابعاد و وجوه متودولوژیک در استفاده از این نوع منابع آموزشی با ارائه سه الگوی تدریس متفاوت اشاره خواهد شد، به گونه ای که بتوان با بهره بردن از ویژگی های ماهیتی و ساختاری یک اثر ادبی و فیلم اقتباسی مربوط به آن، پیشنهاداتی مؤثر و راهکارهایی عملی ارائه داد برای استفاده از این نوع منابع آموزشی در کلاس زبان جهت توسعه دانش فرهنگی از جامعه هدف و کمک به زیرساخت های توانش بینافرهنگی در زبان آموزان.