سواد ارزشیابی

پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی ارزشیابی در درس تربیت بدنی دوره متوسطه انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پیمایشی بود که با تکنیک دلفی (با دو هدف اکتشاف و تبیین روابط) انجام شد . جامعه آماری در بخش کیفی شامل اسناد و منابع کتابخانه ای و 16 نفر از متخصصان تربیت بدنی و در بخش کمی، معلمین تربیت بدنی دوره اول متوسطه کشور بود. نمونه پژوهش، 544 نفر از معلمین تربیت بدنی کشور بودند که با روش نمونه گیری طبقاتی از 32 استان انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت. بر اساس نتایج پژوهش، " شرایط اجرای ارزشیابی در مدارس " دارای بیشترین آسیب و در حد ضعیف گزارش شد و " طراحی شیوه نامه ارزشیابی " و " سواد ارزشیابی معلمان " در حد متوسط گزارش شد. در بخش " شیوه نامه ارزشیابی " ، مؤلفه های هدف، محتوا، روش ارزشیابی و نمره گذاری بیشتر از میانگین فرضی، مؤلفه ارزیابان کمتر از میانگین فرضی و مؤلفه های اصول و ابزار ارزشیابی در محدوده میانگین فرضی قرار گرفت. در بخش " ا جرای ارزشیابی " ، مؤلفه های فضا و تجهیزات، همکاری و نظارت کمتر از میانگین فرضی و مؤلفه سازمان دهی بیشتر از میانگین فرضی قرار گرفت. همچنین در بخش " سواد ارزشیابی معلمان " مؤلفه های دانش، مهارت، تفسیر و تعامل انتقادی در محدوده میانگین فرضی قرار گرفت. یافته های این پژوهش به برنامه ریزان در رفع کاستی های تدوین شیوه نامه، به معلمان در ارتقای سواد ارزشیابی و به کارشناسان تربیت بدنی و مدیران مدارس در رفع کاستی ها و فراهم سازی شرایط مطلوب اجرای ارزشیابی کمک می کند.